Gisteren publiceerde De Nederlandsche Bank (DNB) zijn rapport over financiële stabiliteit. Terwijl ik dat las, moest ik denken aan een oude weergerelateerde mop. Die gaat als volgt.
Aan het begin van de herfst vroegen de stamleden op een afgelegen indianenreservaat hun nieuw opperhoofd of de wintermaanden koud zullen zijn. Hij had echter geen idee, hij was een opperhoofd in de moderne tijden en wist niets van oude gebruiken en manieren het weer te voorspellen. Om op veilig te spelen zei hij van wel en dat iedereen maar veel hout moest gaan sprokkelen.
Terug in zijn huis ging hij voor alle zekerheid de Amerikaanse weerdienst bellen. “Wordt de winter een strenge of een milde”, vroeg hij. De meteoroloog antwoordde dat het ernaar uitzag dat het een koude winter zal worden. Het opperhoofd haalde opgelucht adem, liep zijn huis uit en zei tegen de stamleden dat ze nóg meer hout moesten verzamelen.
Een week later belde hij weer, kreeg hetzelfde antwoord en riep de stamleden nóg meer hout in te slaan. Weer een week later belde hij opnieuw. “Bent u er zeker van dat we een strenge winter krijgen” vroeg hij. “Zeer zeker” klonk het aan de andere kant van de lijn. “Het ziet ernaar uit dat we één van de strengste winters ooit gaan krijgen” vervolgde de metoroloog.
Het opperhoofd vond dat wel erg stelling en vroeg aan de meteoroloog hoe hij daar toch zo zeker van kon zijn. “Nou, de Indianen doen niets anders dan de hele dag hout verzamelen, dan weet je het wel” was zijn onderbouwing.
Wat heeft dit met het DNB-rapport over financiële stabiliteit te maken? DNB waarschuwt daarin dat de zeer lage rentestanden een groot risico vormen. Daardoor is er sprake van een zeepbel op de financiële markten en dat is géén goed nieuws. Van zeepbellen weten we namelijk dat die vroeg of laat altijd leeglopen. Vaak betekent dat een forse correctie van de aandelenkoersen en/of stijgende rentes wat tot grote verliezen leidt en destabiliserend werkt voor een economie.
Maar die lage officiële rente en de lage langetermijnrentes zelfs in eurolanden die veel hogere schulden en slechtere groeivooruitzichten hebben dan vóór de crisis, komen niet uit de lucht vallen. Die zijn namelijk het gevolg van het beleid van de Europese Centrale Bank (ECB). Die verlaagde de officiële rente naar 0,05 procent en kondigt aan op grote schaal staatsobligaties van de zwakke eurolanden te zullen opkopen. Dat laatste drukt de langetermijnrentes in die landen ongeacht de staat van economische fundamenten in Griekenland en Italië om enkele daarvan te noemen.
DNB kunnen we hier zien als én het waarschuwende opperhoofd én een weerdienst. De centrale bank doet echter alsof ze slechts het opperhoofd is. DNB waarschuwt namelijk voor een gevaar waar ze mede voor gezorgd heeft. Het bestuur van de ECB bestaat uit de hoofden van alle centrale banken van de EU-landen die de euro hebben. De President van DNB zit er dus óók in en bepaalt mede het beleid waar hij nu voor waarschuwt.
© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.