Praat eens met uw mechanisatiebedrijf over hun ergernissen bij nieuwe trekkers. Grote kans dat problemen met de Adblue bovenaan hun lijstje staat. En dat is niet alleen in onze sector zo. De vrachtwagenwereld heeft al veel meer ervaring en ook de auto industrie kent frustraties. Waar komt dat vandaan?
Wie de laatste vijf jaar een nieuwe trekker heeft aangeschaft met meer dan 120 pk vermogen, heeft waarschijnlijk ook ervaring met Adblue. Want, zo wordt de toevoeging van gedemineraliseerd water en ureum in de volksmond genoemd. De officiële term is selective catalytic reduction: SCR technologie.
Simpel gezegd komt het er op neer dat de vloeistof in een katalysator, voor de uitlaat, wordt ingespoten. Stikstofoxiden (NOx) in de uitlaatgassen hechten zich aan het middel en worden geneutraliseerd. Schonere lucht verlaat de uitlaat. Adblue is de meest gebruikte toevoeging en een algemene term, net als bijvoorbeeld Euro 95. Goedgekeurde Adblue bevat 32,5 procent ureum
In 2015 raakte de techniek plotsklaps wereldberoemd, toen bleek dat autofabrikanten Volkswagen, Seat, Skoda en Audi emissietests vervalste. Trekkerfabrikanten blijven ontkennen dat zij dergelijke ‘sjoemelsoftware’ toepassen, maar daar is voor zover bekend nooit gericht onderzoek naar gedaan. Wel blijkt dat Fendt een handige truc toepast, waarbij het motorvermogen tijdelijk elektronisch wordt ingeperkt. Daarmee ontduikt het de Tier 4 emissie eisen. Dat is echter (nog) niet illegaal.
De vrachtwagenwereld heeft al langer ervaring met het gebruik van SCR. Massey Ferguson maakte als eerste fabrikant binnen de landbouw hier in 2008 gebruik van. Inmiddels is het gemeengoed. Ook bij John Deere, die de toepassing zo lang mogelijk uitstelde. Lichte trekkers volstaan met het toepassen van enkel een roetfilter.
Om de huidige strenge Europese en Amerikaanse emissienormen te behalen, wordt ook een combinatie van SCR, uitlaatgasrecirculatie en roetfilter gebruikt. Tier 5 (Stage 5 in de EU) staat voor 2019/2020 gepland. Het is echter nog steeds niet duidelijk of Noord-Amerika daar aan meewerkt.
Ondanks alle ervaring die met het gebruik van SCR is opgedaan, werkt het verre van vlekkeloos, zo blijkt uit ervaringen. Het systeem maakt gebruik van meerdere sensoren en die zijn gevoelig voor storingen. Dat blijkt in sommige gevallen de spuigaten uit te lopen. Zo was ik laatst bij een loonbedrijf op bezoek die in drie jaar tijd 21 storingen met hun nieuwe Fendt heeft gehad. Navraag bij andere merken leert dat iedereen met problemen te maken heeft. Als aanleiding worden verschillende oorzaken genoemd.
Sommige monteurs menen dat het aan de belasting ligt. Wordt een trekker met veel vermogen nauwelijks belast, dan kristalliseert het ureum in de katalysator. Uiteindelijk kan hierdoor grote schade optreden. In het eerder genoemde voorbeeld werd echter de trekker juist wel vol belast. Dat mocht niet baten. Als mogelijke oorzaak wordt ook genoemd dat de belasting sterk kan wisselen. Een vrachtwagenmotor wordt constant belast bij een gelijk toerental. Maar het lijkt er niet op dat deze sector met veel minder storingen te maken heeft.
Waar de experts het wel over eens zijn is de kwaliteit van de DEF (diesel exhaust fluid) van groot belang is. Een mindere kwaliteit vloeistof zorgt beduidend voor meer problemen. Goed koop is zeker duur koop. Registreert het SCR-systeem een lager aandeel ureum, dan wordt simpelweg meer van het goedje ingespoten. Vul je de tank met water dan krijg je een foutmelding. Dat fabeltje gaat dus niet op. Wel zijn er veel aanbieders actief die software installeren, waarbij het systeem in zijn geheel wordt uitgeschakeld. Dat is echter strafbaar.
Dat alle servicebussen van de trekkerdealers – die op pad moeten om Adblue problemen op te lossen – samen veel meer uitstoten dan de emissie normen opleveren, wordt door de autoriteiten over het hoofd gezien. De sector heeft als bijkomende hinder dat modellen elkaar in rap tempo opvolgen om aan de eisen te voldoen. Het budget voor productontwikkeling gaat hier aan op. Vooral voor kleinere fabrikanten is dat een probleem.
Ondanks alle problemen binnen de landbouwsector, vrachtwagenwereld en het gedoe met sjoemelsoftware lijkt het er niet op dat we de techniek snel vaarwel kunnen zeggen. Er zijn simpelweg geen alternatieven voorhanden. Elektrische aandrijving is voor een personenauto haalbare toekomst, maar (nog) niet voor een trekker. We moeten er daarom alles aan doen om problemen te voorkomen, wat reparatiekosten en stilstand scheelt. De toekomst is het echter niet.
Wat zijn uw ervaringen met het gebruik van Adblue op trekkers en machines?
© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.
Dit is een reactie op dit artikel:
[url=http://www.boerenbusiness.nl/ondernemen/columns/column/10868786/Adblue-zorgt-voor-kopzorgen,-maar-is-here-to-stay]Adblue zorgt voor kopzorgen, maar is here to stay[/url]