Landpixel

Bedrijfsreportage Riverview LLP

Met 300 vennoten meer dan 100.000 koeien melken

28 Augustus 2019 - Redactie Boerenbusiness - 4 reacties

Het bedrijf 'Riverview LLP' heeft verdeeld over de Verenigde Staten 14 melkveebedrijven en 300 aandeelhouders, waarvan het merendeel werknemer is. Op 12 van de locaties melken ze inmiddels 106.000 koeien en op 2 andere plekken fokken ze hun eigen jongvee op. De groei is er nog lang niet uit.

Ook in de Verenigde Staten zijn de meeste melkveebedrijven nog als familiebedrijf te betitelen. De gemiddelde omvang noteert 250 koeien per bedrijf, al melken veel boeren 100 of minder koeien. De grotere bedrijven worden echter in rap tempo groter. En dat gaat qua eigenaarschap lang niet altijd meer via de structuur van 1 of enkele familieleden. Steeds vaker worden bedrijven met een andere financieringsstructuur opgezet en geleid. Riverview LLP (Limited Liability Partnerships) is daarvan een voorbeeld.

Het bedrijf startte in 1939 onder leiding van de familie Fehr in Morris Minnesota als akkerbouw- en vleesveebedrijf. In de jaren ’70 werd met melkvee gestart en 1995 werd gekozen voor forse expansie. Een structuur werd opgezet om aandelen op te kunnen kopen door werknemers én buurtgenoten van een nieuw op te zetten melkveebedrijf. In de praktijk zijn dat vooral akkerbouwers die snijmaïs en luzerne telen voor de grote melkveebedrijven.

In totaal worden er op 10 bedrijven in Minnesota en op 2 in South Dakota 106.000 koeien gemolken. De vaarskalveren zijn verzameld op 1 bedrijf in Minnesota en worden binnen 1 week naar een eigen opfokbedrijf in New-Mexico gebracht. Het jongvee wordt tussen 3 maanden oud en 1,5 jaar en drachtig overgebracht naar een andere eigen opfoklocatie in Arizona. Om vervolgens in New-Mexico als vaars af te kalven en 3 weken na afkalven naar Minnesota of South Dakota te komen om de lactatie voort te zetten. Dit traject wordt binnenkort versimpeld; In Arizona wordt fors uitgebreid met een tweede locatie en New-Mexico komt te vervallen.

9.600 Jerseys in 1 stal
Louriston Dairy in Murdock is het op een na laatste bedrijf dat Riverview opstartte. Sinds november 2017 worden er in 1 gebouw 9.600 koeien gehouden. Net zoals op alle andere bedrijven, zijn het allemaal Jerseys of Jersey-kruislingen. Na 2 generaties worden deze 1 keer teruggekruist met Holstein. In groepen van circa 700 koeien komen deze dieren allemaal 2 keer daags door de 106-stands carrousel. 3 man verzorgen het melken. Predip en postdip gebeurt via automatische sprayers. Ander personeel, zoals de herdmanagers is grotendeels afkomstig uit Zuid-Amerika, maar minimaal HBO-geschoold en speciaal geselecteerd. Zij verdienen volgens Riverview minimaal $40.000 per jaar. Melkers verdienen tussen de $12 en $16 per uur.

De 106-stands carrousel. Foto: Landpixel

De melkshift duurt 11 uur en zolang melken dezelfde melkers; zodoende is 3 keer daags melken ook niet mogelijk in de huidige opzet. Riverview past dat echter nergens toe, zij zien er nauwelijks voordeel in. De koeien in Louriston produceren daags gemiddeld 29 liter met 4,45% vet en 3,40% eiwit. Dat zijn hoge vet- en eiwitpercentages voor Amerikaanse begrippen. Ook ligt de gemiddelde levensduur boven de 3 lactaties, wat ook hoger is dan het gemiddelde. "Levensduur, weinig problemen en meer koeien te plaatsen in 1 stal zijn de belangrijkste redenen om voor Jerseys te kiezen op onze bedrijven", licht hoofd-communicatie Erin Larson toe. "Bovendien gaat al onze melk naar kaasfabrieken, waarbij een hoger eiwitpercentage ook goed loont."

Alle stallen, zo ook die van Louriston, zijn uitgevoerd met cross-ventilatie. Om het in de zomer koel te houden, maar vooral ook om alles volledig dicht te houden in de vaak strenge winters en toch veel luchtverplaatsing te creëren. De gangpaden worden met vacuümwagens schoongemaakt, waarna de mest via de tank naar een bassin gaat, gescheiden wordt tot 60% drogestof en daarna als boxdekking dienst doet. De dikke fractie dat te veel is, wordt net als het vloeibare mestdeel afgezet naar akkerbouwers in de buurt.

Bijzondere aandelenstructuur
Op de locatie Louriston werken 42 mensen. Een deel daarvan eigent ook aandelen, maar de familie Fehr heeft nog altijd het merendeel in handen. Een aandeel kost $2,36 en een minimum van 10.000 moet aangekocht worden om in te stappen. Werknemers die afscheid nemen, zijn verplicht hun aandelen terug te verkopen. De buurtbewoners worden gestimuleerd aandelen te kopen, maar er is een strikte selectie: investeerders van verderaf worden niet toegelaten.

Daarbij eigent Riverview, afgezien van oude eigendommen in Morris, nergens rond hun melkveebedrijven ook maar één hectare grond. Een bewuste keuze om het voer volledig transparant bij de omringende akkerbouwers te betrekken. "Akkerbouwers moeten ons kunnen vertrouwen, ze moeten niet het idee krijgen dat we hen tegen elkaar uitspelen. Vandaar deze strategie", verklaart Larson.

Kostprijs en terugverdientijd
De afgelopen Jaren heeft Riverview meerdere nieuwe Dairies opgezet en hun expansiedrang is nog niet gestild. De investeringen komen naast het aandelengeld uit bankleningen. De investering voor Louriston bedroeg rond de €45 miljoen. De terugverdientijd wordt daarbij geschat op 20 tot 30 jaar. Dat is gebaseerd op een kostprijs van 25,5 cent per kilo melk die Riverview in Louriston momenteel realiseert. Sinds deze zomer liggen ze voor op schema met een melkprijs van circa 34 eurocent. Tot dit voorjaar lag de melkprijs echter gemiddeld meer dan 3 jaar lang vaker onder de 28 eurocent dan erboven.

Overview stal met 10.000 koeplaatsen. Foto: Landpixel

De werkwijze en expansie van Riverview wordt op veel plekken omarmt, omdat het voor economische impuls zorgt in het Amerikaanse platteland. Niet in elke regio wordt dit louter als een positieve ontwikkeling gezien. De structuur drukt kleine melkveebedrijven in het nauw; fabrieken zien met de komst van een 10.000 koppen tellende veestapel in 1 stal, in 1 keer hun melkaanvoer sterk toenemen. Ook burgers zijn meer dan eens tegen de komst en de lokale gemeente gaat over het verstrekken van een vergunning. In het zeer melkvee-minded South-Dakota werd aan Riverview onlangs nog een vergunning geweigerd. Hoofdreden was dat er veel zorg was over de té grootschalige opzet en impact van het bedrijf op de omgeving.

Heb je een tip, suggestie of opmerking naar aanleiding van dit artikel? Laat het ons weten
Regenradar
Powered by Agroweer
Reacties
4 reacties
jan veltkamp 31 Augustus 2019
Dit is een reactie op het Boerenbusiness artikel:
[url=http://www.boerenbusiness.nl/melk/artikel/10883695/met-300-vennoten-meer-dan-100000-koeien-melken]Met 300 vennoten meer dan 100.000 koeien melken[/url]
Een beetje de omgekeerde wereld. De kleine boeren worden opgeslokt en aandeelhouder in groot bedrijf en zijn tevens werknemer. Dat was ook de structuur en opzet van de cooperatieve bedrijven in oosteuropa. Het verschil: hier (bij Riverview LLP) staat een kundige familie aan het roer en in het oostblok waren het meestal onkundige ambtenaren.
hans 31 Augustus 2019
Jan, de echte werknemers zijn, zoals vrijwel overal in de VS melkveehouderij, overwegend Mexicanen en Puerto-Ricanen. "Goed opgeleid en goed betaald", zoals jou ook iedere VS boer zal bevestigen.

De omwonende graan boeren moeten aandelen aanschaffen om voer te mogen leveren. Vaak een noodzaak om de vruchtwisseling mogelijk te maken. Een kans, maar gezien de kosten-baten van de melkveehouderij daar kan divident nog wel op zich laten wachten. En hoe openlijk is het echte bedrijfsresultaat bekend bij dit "familiebedrijf"?

Kind van de rekening zijn de dieren natuurlijk, vele duizenden kilometers vervoer, en om over de stierkalfjes maar te zwijgen.

Overigens, in het voormalig Oostblok waren mensen niet onkundig, en werknemers werden wel normaal beloond. Dat de resultaten in jou ogen misschien tegenvielen zegt niets, vaak ook maar het napraten van onze gekleurde media.
schoenmakers 1 31 Augustus 2019
Beste Hans, je kunt proberen goed te praten wat jaren geleden in het Oostblok gebeurd is, maar een feit is dat daar de ambtenaren het complete inkomsten model naar de knoppen geholpen hebben, precies zoals heden ten dagen hier gebeurd, je kunt je kop in het zand steken, maar als je niet bij de elite hoort, zul het nog wel gaan voelen
hans 31 Augustus 2019
Schoenmakers, economische boycots hebben destijds de USSR op de knieen gekregen. Aangevoerd door de VS en EU, met dwang op derde landen zoals ze nu bijv. tov Iran bezig zijn.
Tuurlijk hebben ambtenaren overal de schuld van, maar niet alleen. En die bevolkingen van de voormalige USSR en sateliet landen, zijn zij zo happy na de val? Zie "gevolgen" alhier : https://nl.wikipedia.org/wiki/Val_van_het_communisme
U kunt niet meer reageren.

Wat doen de actuele
melk & voer noteringen

Bekijk en vergelijk zelf prijzen en koersen

Bel met onze klantenservice 0320 - 269 528

of mail naar support@boerenbusiness.nl

wil je ons volgen?

Ontvang onze gratis Nieuwsbrief

Elke dag actuele marktinformatie in je inbox

Aanmelden