Lasting Fields
Kleinschaligheid succes voor automatisering
Meestal wordt schaalvergroting gezien als de sleutel tot succes binnen de landbouw. Het project Lasting Fields gooit het roer echter om. Kleine robots doen het werk op akkerbouw- of groenteteeltbedrijven. Het bedrijf veranderd hierdoor in een soort treinstation. Via de centrale rails rijden wagonnetjes af en aan om robots naar het veld te brengen en product weer mee terug. Het is een concept van Steverink Techniek uit Flevoland.
Lasting Fields is een idee van techneut Wim Steverink uit Tollebeek (Fl). Met het concept wil hij meerdere vliegen in één klap slaan. Door de teelt te automatiseren spaar je veel kosten uit. Een ander groot voordeel is dat één centraal aan- en afvoersysteem - met lichte robots - de grond weinig schade aanbrengen. Dat komt de grond, het gewas en de teler ten goede.
Steverink kwam in 2013 al met het idee van Lasting Fields. Vorig jaar werd het verder uitgewerkt. Wellicht dat een dergelijk systeem wel in Flevoland gaat draaien. In de kassenbouw zijn dit soort systemen praktisch beter uitvoerbaar en voor beperkte toepassingen reeds in gebruik. Maak het ruim inzetbaar en bestand tegen werken in de buitenlucht en je hebt een succesnummer? Een rails om wagons over te laten rijden is lang niet nieuw. Tuinbouwbedrijven maken er gebruik van en aan het begin van de vorige eeuw ook grote akkerbouwers in Nederland.
Om Lasting Fields op dit moment praktisch toepasbaar te maken wordt uitgegaan van een aandrijving op fossiele brandstof. Die energie wordt op locatie of in de regio gewonnen. Denk hierbij aan koolzaadolie of biogas. Elektrische aandrijving is uiteraard het summum. De bedenker benadrukt dat bijna ieder agrarisch bedrijf voordeel kan hebben van zijn systeem. Echter, in het voorbeeld wordt vooral uitgegaan van een akkerbouwbedrijf. Niet zo vreemd want een gemiddeld polderbedrijf is vaak niet zo groot en heeft nagenoeg al het land achter de schuur liggen. Grond op afstand is voor dit systeem niet zo praktisch.
Centraal binnen het systeem is de minispoorlijn die dwars door de kavel loopt. Die meet 80 centimeter breedte en is 3 centimeter hoog, zodat gewone trekkers probleemloos rond kunnen rijden om bij te springen. Aan beide zijde van het spoor liggen teeltbedden die 150 centimeter breed zijn. Zelfrijdende voertuigjes worden door een ‘machinewagon’ voor het juiste teelt bed gezet en doen vervolgens hun werk. Ploegen, zaaien of oogsten. De wielen kunnen 90 graden draaien zodat het apparaatje op de kopakker automatisch om kan draaien en het naastliggende bed kan bewerken.
Op het Lasting Fields spoor staan uiteindelijk vier wagons. De machinewagon, wisselwagon, pendelwagon en zelfrijdende machines. Eerstgenoemde zorgt ervoor, zoals uitgelegd, dat machines op de juiste plek komen. Deze rijdt altijd op stroom. Heb je een windmolen op de kavel en zonnepanelen op het dak dan kun je hem prima van elektriciteit voorzien.
De aan- en afvoer van producten gebeurt met behulp van kuubskisten. Hier komt de kleinschaligheid onder andere om de hoek kijken. Een wisselwagon kan twee kisten laden. Deze staan op een draaibaar platform zodat ze zowel in de lengte als breedte geladen of gelost kunnen worden. De oogstrobot laat het geoogste product direct in de kisten vallen. Je moet dan niet teveel opbrengst per hectare hebben wanneer de kavels lang zijn! Het aan- en afvoeren van de kisten wordt met een pendelwagon gedaan. Die rijdt telkens heen en weer tussen schuur en wisselwagon.
Al het landwerk wordt door zelfrijdende machines gedaan. Dit zijn lichtgewicht werktuigendragers in drie klasse. Ze zijn twee of vier wiel aangedreven. Met behulp van RTK-GPS rijden ze zelf de bedden op en af op het land. Voor het oogsten wordt uitgegaan van speciale oogstrobots. De werktuigendrager komt dan niet altijd in actie.
Het concept van Lasting Fields is zeker interessant en zou veel teelt technische problemen weg kunnen nemen. Echter, het is misschien tien stappen verder in het automatiseringsproces als waar we ons momenteel bevinden. De biologische landbouw kan eveneens veel voordeel uit deze werkmethode halen. Wanneer de Nederlandse akkerbouw- en tuinbouw zich kan ontwikkelen als zeer specialistisch met kwalitatief hoogwaardig product heeft Lasting Fields een kans. Misschien is er zo meer te winnen als ondernemer dan door te kiezen voor grootschaligheid. Echter, dit moet wel betaald worden.
Een spoorbreedte van 150 centimeter is praktisch maar het kost je wel veel onbeteelde grond per hectare. Wellicht dat bij een breedte van 315 centimeter toch lichtgewicht machines kunnen worden gerealiseerd maar met de helft minder sporen.
Niels van der Boom
© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.