Ontwikkelingshulp van 0 euro is optimaal

De Nederlandse economie was in 2010 maar liefst 45 miljard euro groter dan gedacht, hebben onze statistici onlangs ontdekt. En omdat onze ontwikkelingshulp afhangt van de grootte van onze economie, moet Nederland ettelijke honderden miljoenen euro"s extra eraan uitgeven. Elk jaar gaat het om circa 4,5 miljard euro. En dat is circa 4,5 miljard euro te veel.

In de eerste plaats, omdat een groot deel van onze hulp Nederland niet eens verlaat. Een leger ambtenaren houdt zich ermee bezig en dat kost geld. Bovendien eindigt veel ontwikkelingsgeld gewoon bij vele Nederlandse bedrijven. Denk aan consultants. Volgens sommige schattingen gaat het om een kwart van de ontwikkelingshulp. En dan is er nog het feit dat de hulplanden vaak min of meer verplicht worden met het gekregen geld diensten in te kopen van bedrijven uit het land dat geld geeft.

Ook gaat veel geld op aan het kwijtschelden van schulden van en het dichten van begrotingsgaten in arme landen. Niet bepaald een injectie voor de economie, wel een leuk cadeautje voor de leiders daar. Geen wonder dat de effectiviteit van ontwikkelingssamenwerking te wensen overlaat. Vreemd is overigens dat ongeveer de helft van het geld naar Afrika gaat. Afrika bulkt namelijk van grondstoffen waar de rest van de wereld heel veel geld voor over heeft.

Nederland moet ermee stoppen en zich op Europees niveau sterk maken voor hulp op een andere, veel effectievere manier. De beste ontwikkelingshulp is onze grenzen openzetten voor de spullen die ze in arme landen maken, wat nu vaak niet het geval is. Dáár hebben de inwoners van de arme landen wat aan. Nederland is welvarend geworden door de handel met andere landen en regio"s. Vreemd dat we dat concept weigeren toe te passen op de arme landen van tegenwoordig.

Als we onze grenzen voor ze openstellen, gaan er fabrieken open en krijgen mensen een baan. Wij kunnen die 4,5 miljard euro elk jaar (!) gebruiken belastingen te verlagen. De Nederlander krijgt veel producten ook goedkoper, want geïmporteerd uit arme landen. Kortom, een win-win situatie voor bijna iedereen. Bijna iedereen, want veel bedrijven gaan er last van hebben door meer concurrentie op de thuismarkt én wegvallen van opdrachten uit het ontwikkelingssamenwerking-potje. En dát kan wel eens hét obstakel in het hervormen van ontwikkelingssamenwerking zijn.

Edin Mujagic*?
Monetair econoom en DCA analist rentemarkt

*Deze column van Edin schrijft hij voor de krant Metro. Deze verscheen op 18 april 2014.

Edin Mujagic

Edin Mujagic is macro-econoom en hoofdeconoom bij OHV Vermogensbeheer. Hij focust zich op de wereldwijde centrale banken, en in zijn blogs schrijft hij met name over de ECB en Fed. Ook heeft hij diverse boeken geschreven.

© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.