Column Krijn J. Poppe
Marketing voor aardappel met geweldig verhaal
Een paar weken geleden stond ik met een paar mensen bij een biologische teler in zijn aardappelveld. Of beter gezegd twee aardappelvelden: het ene afgebrand vanwege phytophthora, het ander nog mooi groen. Het geheim bleek het ras Bionica te zijn, die resistent is voor de gevreesde ziekte. We groeven een bos op, dat hoort er bij in deze tijd van het jaar. Mooi tal, mooie maatvoering.
Het probleem, zo begreep ik, is de kleur. Of beter gezegd twee kleuren: de kleur aan de buitenkant en die aan de binnenkant. Sommige knollen zien eruit alsof ze de rode hond hebben, een gevolg van het inkruisen van een wilde soort uit de Andes die de gezochte resistentie had. En de aardappel is witvlezig, in veel landen ook al geen consumentenvoorkeur. Kortom, wie wordt de koper voor die vele honderden tonnen die inmiddels worden geteeld?
Daarmee ben ik bij mijn leerpunten van deze kleine excursie. De eerste: dit is een mooi voorbeeld van samenwerking tussen wetenschap en praktijk. Kweker Niek Vos uit Kraggenburg vertelt op zijn website hoe wetenschappers op expeditie naar de Andes gingen en hoe hij met kweekbedrijf Meyer en later Bio-Impuls op basis van het in Zuid-Amerika verzamelde materiaal jarenlang veredelingswerk deed.
Ik ben gevraagd om binnenkort op een congres van de biologische sector in Italië nog eens uit te komen leggen, waarom we in het Europese beleid de samenwerking tussen praktijk en onderzoek versterkt willen zien. Vanwege dit soort innovaties dus, daar hebben we uiteindelijk meer aan dan aan die hectare-betalingen.
Tweede leerpunt: hoe lastig het is om technische- en marktontwikkelingen met elkaar op te laten lopen. De doorbraak is hier natuurlijk het nieuwe ras. Maar het succes ervan is mede afhankelijk van de retail en de consument. Je kunt niet vroeg genoeg beginnen om die bij de ontwikkeling te betrekken. Want wat de innovatieve boer niet kent, dat teelt hij wel. Maar wat de conservatieve consument niet kent, dat eet zij niet.
Uit een interview met kweker Niek Vos in Boerderij van vorige week begrijp ik dat het nog niet meevalt: natuurvoedingsgroothandel Odin is koper, en ook de groothandel van Hoogvliet en Deen heeft de aardappel in het assortiment opgenomen. Maar 80 procent van de productie gaat naar Italië en Zweden, waar witvlezige aardappelen gangbaar zijn.
Kortom, veel van de duurzaamheidsproblemen zijn ook problemen van marketing en sociale innovatie: ook de consument moet innoveren. Als Heineken en Albert Heijn ons massaal aan het witbier weten te krijgen, moet dat met de Bionica ook kunnen. De kweker heeft hem met een knipoog als Niek’s Witte in de markt gezet.
Een aardappel met een geweldig verhaal, waarbij je het volgens mij niet teveel over duurzaamheid moet hebben maar over een gezond groen gewas. Harry Piekema, het boegbeeld van AH, had al een paar jaar geleden met een teler in het veld moeten staan, toen de eerste 50 ton geoogst werd. Exclusieve aanbieding, een primeur, u moet blij zijn dat u hem mag kopen en via zo’n crowdfunding aan de innovatie bij mag dragen. U begrijpt, hij is wat duurder (ook al ligt de kostprijs door meer kilo’s lager).
Over dat soort aspecten zou bij de programmering van onderzoek ook nog wel wat meer nagedacht kunnen worden, want je krijgt nog altijd makkelijker geld voor een technisch probleem dan voor het erbij behorende consumentenonderzoek. Enfin, ik eindig met een oproep aan retailers die na de plof- en flopkip smachten naar een duurzaamheidssuccesje: kijk eens naar de Bionica aka Niek’s Witte.
Krijn J. Poppe
Econoom met een analyserende blik op de landbouw
Krijn J. Poppe
© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.
