Opinie Niels van der Boom
Wint de oude Duitser of de nieuwe Chinees?
De Europese en Nederlandse trekkermarkten hebben geen gebrek aan goedkope merken, die hoofdzakelijk afkomstig zijn uit China of India. Ze focussen zich op veehouderijbedrijven of de ondernemers die weinig eisen stellen aan een trekker, maar wel een nieuwe willen rijden. Ik vraag me af: bestaat die markt nog wel?
Chinese trekkerfabrikanten zijn in 2 zaken goed: het kopen van bedrijven en het bedrijven van marketing. Arbos vind ik een lichtend voorbeeld. Op elke grote mechanisatiebeurs zijn ze strak vertegenwoordigd. Geen lullig standje, maar meters maken en alles in de bedrijfskleuren: van trekker tot drone. Toch zie je ze in het veld (nog steeds) niet rijden. Tijdens de Agritechnica in 2015 was daar opeens Zoomlion, eveneens uit China. Miljardenbedrijven die al full liner zijn en ze hebben de pijlen allemaal op Europa gericht.
Consumentenprul
Waarom Europa? China is toch veel groter en de sector vereist veel meer mechanisatie. Chinezen gaan voor de kers op de taart en hopen, net als bij alle andere producten, meer voor veel minder te kunnen leveren. Die strategie werkt prima bij goedkoop consumentenprul (tot drones); kijk bijvoorbeeld naar DJI. De landbouwsector is echter een ander verhaal, maar dat zit de Chinezen niet in de weg.
Fendt en John Deere zijn voorlopig nog niet aan de kant gezet door een Chinese concurrent, net zo min als dat bij Mercedes en Audi het geval is. De situatie is dan ook totaal niet vergelijkbaar met de autowereld, waar de Japanners het wél wonnen van veel Europeanen en vooral Amerikanen. Die vergelijking gaat voor nu scheef, tot de kwaliteit wel op een gelijk niveau ligt.
Bodem van de markt
De Chinezen realiseren zich dat het premiumsegment nu nog onhaalbaar is. Daarom de focus op andere groepen: veehouders die op prijs kopen, paardenboeren of misschien een hovenier. Bij die laatstgenoemden oogst het wat succes. Zelfs de gerenommeerde fabrikanten halen eenvoudige modellen uit Turkije, India of China om dit segment te kunnen vullen. Ze willen geen enkele verkoopkans missen.
Zit de (Nederlandse) markt hier op te wachten? Ik denk het niet. Parallel aan de markt voor nieuwe trekkers ontstaat een nieuwe stroming: die van de youngtimers. Bovendien is een trekker waardeloos zonder werktuigen. Zelfs schudders, harken en eenvoudige kunstmeststrooiers komen nu met een computer en Isobus-besturing. Dat zijn we zo gewend. Als het werkt, dan werkt het fantastisch.
Echter, het vergt ook een moderne trekker. Het liefst een met Isobus, een terminal en elektro-hydraulische ventielen. Dan zit je klem. En dat geldt echt voor akkerbouwers. Een melkveebedrijf heeft zijn machinepark anno 2019 namelijk tip top in orde. Ook daar heeft elektronica zijn intrede volop gedaan.
Klassiekers
Boeren met een kleine beurs, die toch een 'rechttoe rechtaan-trekker' zoeken voor het betere sleur- en trekwerk lossen het anders op. Zij kijken naar de gebruikte markt: 824 Turboshift, 7810 en 6910S, 8560 en M160. Het zijn modellen van zo’n 20 jaar oud die nog prima mee kunnen komen. Het mooiste is dat, wanneer je ze koestert, de waarde niet keldert. Dat is bij een nieuwe trekker wel anders. Sterker nog, bepaalde (Duitse) trekkers blijken nu hun nieuwwaarde in guldens weer aan te tikken. De oude Duitser wint het van de nieuwe Chinees.
Een youngtimer geeft je goede herinneringen. Een mooi motorgeluid met pluim en het liefst ook een beetje comfort. Dat biedt een nieuw Chinees of Indiaas model niet. Hoe goed ze het ook proberen. De markt voor die goedkope nieuwe trekkers wordt daarmee danig ingeperkt. Ik ben benieuwd wat de Chinezen gaan doen.
Niels van der Boom
© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.
