Het tij gekeerd in bemestingstrategie

Nederlanders zijn een hardwerkend volk met een hoog arbeidsethos. Met een continue gevecht om alles zo efficiënt mogelijk te laten verlopen. Ofwel met minimale input zorgen voor maximale output. De agrarische sector is al jaren slachtoffer van deze wedijver. Schaalvergroting was een prima manier om te zorgen voor die efficiencyslag of überhaupt om het hoofd boven water te houden. Nu lijkt het erop dat de weerstand op een grootschalige landbouwindustrie toeneemt vanuit de samenleving. Het roer gaat langzaam om. Vanuit aspecten als landschapsbeheer, dierwelzijn, milieu en consumentenvertrouwen in boer en tuinder wordt meer en meer de nadruk gelegd op meerwaarde, kwaliteit en smaak.

Vanuit mijn optiek als bemestingsdeskundige zie ik dezelfde tendens ontstaan als het gaat om bemesten van de bodem. Jarenlang hebben we vooral gekeken naar de chemische samenstelling van de bodem. Hoeveel voedingstoffen moeten er in de grond zitten om er een maximale gewasproductie van af te halen? Ongelimiteerd kunst –en drijfmest brengen en verbeterde genetica/rassen brachten productieniveaus tot ongekende hoogten. De boer had enigszins controle over zijn perceel. Ook hier is het tij gekeerd.

Gedwongen door regelgeving worden we nu met de neus op de feiten gedrukt. Hoe kunnen we met de krimpende bemestingsnormen nog dezelfde hoge opbrengsten halen? Dit zet iedereen die met de bodem bezig is, aan het denken. De term ‘bodemvruchtbaarheid’ komt om de hoek kijken. Onderwerpen als bodemleven, organische stof en structuur voeren de boventoon. Dit blijkt de basis voor het ‘bijpoetsen’ van voedingstoffen als stikstof, fosfaat en kali. Een ongezonde bodem kan namelijk moeilijk naleveren en heeft weinig interactie met de plantenwortel. De kunstmestvormen zoals die decennialang zijn toegepast, gaan op de schop. Immers moet de efficiency worden verhoogd, omdat de gift lager is. Met remmers, coatingen, werkzame extracten en wat nog meer zij.

Het is aan u als teler, melkveehouder, om open te staan voor verandering, voor nieuwe technieken en producten. Maar vooral met een kritische blik. Er zijn namelijk veel beloftes die weinig laten zien in de praktijk. Uw ervaring zal in de nabije toekomst het kaf van het koren moeten scheiden. Ook is het zaak om daarbij uw perceel te leren kennen. Om uw bodem te doorgronden. En naast productieopbrengst, meer te kijken naar kwaliteit. Dit geeft letterlijk de burger moed.

Pascal Philipsen

Pascal Philipsen is regiomanager Zuid-Nederland en bemesting specialist bij Timac Agro Nederland.

© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.