Het lijkt erop dat veel ‘maatschappelijk kritische organisaties’ als Wakker Dier, Varkens in Nood, WSPA en Milieudefensie maar één agenda hebben: de Nederlandse veehouderij de kop in drukken. Of hebben ze toch voldoende realiteitszin en streven ze naar een duurzame, gewaardeerde tak van sport waarin dierenwelzijn hoog in het vaandel staat? Een ding staat vast: de geraffineerde propaganda werkt niet meer en de veehouders hebben er schoon genoeg van. Zo doorgaan leidt alleen maar tot verliezers. Waarom niet samen optrekken om gezamenlijke doelstellingen te realiseren?
Akkerbouwers en natuurbeheerorganisaties als Natuurmonumenten en Staatsbosbeheer groeien naar elkaar toe waar het gaat om toekomstige natuurbescherming. De polarisatie op dit terrein maakt nu langzaam plaats voor de bereidheid om samen te werken. Dit biedt nieuw perspectief. Dus niet tegen, maar met elkaar. Dit is de welkome realiteit van nu om in gezamenlijkheid grotere slagen te maken op het gebied van natuurbeheer. Een realiteit dat eerst voor onmogelijk werd gehouden. Dit kan zomaar een blauwdruk zijn voor de veehouderijsector en haar criticasters.
Een publiek strijdtoneel. Of een zeer onaangenaam welles-nietes spelletje. Zo lijkt nu het krachtenveld tussen veehouder, retail en dierenrechtenorganisatie. Maar wanneer je dit ‘gevecht’ onder de loep neemt, wordt duidelijk dat de belangen van dierenrechtenorganisaties en die van veehouders niet ver uit elkaar liggen. Samen optrekken is zo raar nog niet.
Zeker als je bedenkt dat de grootste groep consumenten blijven beslissen met hun portemonnee, boeren geen financiële ruimte hebben om grote veranderingen aan te brengen en de Naming en Shaming campagnes op hun retour zijn. Bovendien blijven supermarkten hun positie als machthebber inzetten voor eigen gewin. Kortom, als er geen radicale wijzigingen worden aangebracht, betekent het een zinloos gevecht zonder einde.
Diep in hun hart weten boeren dat ze te ver door zijn geschoten in het industriematige. De enquête van politieke partij SP onder 841 agrarische ondernemers heeft recentelijk aangetoond dat 80 procent van de boeren tegen schaalvergroting en productievermeerdering is. Maar ja, efficiënte en grootschalige voedselproductie is een noodzakelijk kwaad om de verwende en luie consument te voorzien van betaalbaar kwaliteitsvoedsel in overvloed.
De agrarische sector begeeft zich in een patstelling: de markt vraagt om kostprijsreductie en de maatschappij eist dierenwelzijn, lage uitstoot en biodiversiteit. Maar de tijd dat de boer zonder kritiek vanuit de maatschappij veel en goedkoop voedsel kan produceren is voorbij. Juist diervriendelijke fanatiekelingen wijzen de agrarische sector op haar verantwoordelijkheid om diervriendelijk te werken. Alleen de manier waarop dit gebeurt is allerminst constructief en respectvol.
Op het ogenblik worden varkenshouders, pluimveehouders, konijnenhouders en koeienboeren afgeschilderd als dierenbeulen. Terwijl dit allerminst de waarheid benadert. En het is zo jammer dat een kleine minderheid koste wat kost zijn zin wil doordrijven, omdat de meerderheid niet geïnteresseerd is. De lobby van ngo’s berust op slechte beeldvorming en bewustwording ten koste van verschillende partijen in de keten. Verbeterstappen in de veehouderij zijn publiekelijk kenbaar gemaakt en er is volop aandacht voor de veehouderijsector gekomen dankzij de noeste arbeid van gedreven en gemotiveerde mensen van Varkens in Nood, Wakker Dier, WSPA en Ongehoord. Maar het is tijd voor the next level. Voor grote slagen naar de toekomst toe. En dit is alleen mogelijk samen met ketenpartijen, te beginnen bij de veehouder.
Er moet worden vastgesteld dat campagnes van Wakker Dier tegen de ‘plofkip’ geen enkel negatief effect heeft op de consumptie van kippenvlees. Er wordt juist meer kip gekocht volgens de supermarktkoepel CBL. De burger en de supermarkt zijn de creatieve publiciteitsstunts van ngo’s helemaal zat. Het ideaal dat elk landbouwhuisdier een natuurgetrouw leven kan genieten is onmogelijk. Of het ideaal dat iedereen vegetarisch moet worden is absoluut verre van realistisch. Maar samen met veehouders zouden ngo’s het productieleven van landbouwhuisdieren kunnen veraangenamen. Dit is een nobel streven en voor sommigen gaat deze samenwerking ook weer van geen realiteitszin getuigen. Maar moddergooien naar veehouders om de publieke opinie te veranderen is inmiddels een bewezen niet-werkende systematiek gebleken.
Er zijn vele projecten en initiatieven vanuit de veehouderijsector zelf om te verduurzamen en om dieren een aangenamer productieleven te geven. Maar geen woord hierover door de ngo’s. WSPA concludeert eenzijdig dat er EU-wetgeving moet komen voor verplichte weidegang. Niets over de Nederlandse aanpak Duurzame Zuivelketen en het vorig jaar afgesloten Convenant weidegang. Wakker Dier blijft alsmaar het verhaal over het vermeende miserabele leven van de Nederlandse kip in de publiciteit gooien. Niets over het project de Kip van Morgen.
Ook de varkenshouderij is bezig met veel innovatieve zaken zoals een verbeterd economisch duurzaam huisvestingsconcept. Al deze sectorinitiatieven moeten juist worden gestimuleerd met waardering en geldelijke steun. Als al het donatiegeld van de filantropische achterban van ngo’s bestemd voor tv en radiospots zou worden besteed aan concrete verbeterstappen op het boerenerf, zou diezelfde ngo overbodig zijn. Waarschijnlijk is dat de spreekwoordelijke schoen die wringt voor deze idealistische groeperingen.
Eerst moet duidelijk worden: willen de dierenrechtenactivisten het einde van de Nederlandse veehouderij of een gewaardeerde en diervriendelijke tak van sport dat voorop blijft lopen op het wereldtoneel? Ik geef u op een briefje: niet alle Nederlandse konijnen-, pluimvee-, rundvee- en varkenshouders staan direct te springen om met de Wakkere Dieren van deze wereld samen op te trekken. Maar laten we langzaam naar elkaar toe groeien in het belang van een hoger doel. Ons doel, hun doel, het nieuwe gezamenlijke doel.
Pascal Philipsen
Boer & Co
© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.
Dit is een reactie op dit artikel:
[url=http://www.boerenbusiness.nl/columnisten/pascal-philipsen/item/10834561/Dierenrechtenactivist-en-veehouder-samen-sterk]Dierenrechtenactivist en veehouder samen sterk[/url]