Column Pascal Philipsen
Louise en de realiteit van ham -en groenteburgers
Ik ben fan van Louise Fresco. Wie? Louise Fresco, de nieuwe voorzitter van de raad van bestuur van het alom gerespecteerde en zeer gerenommeerde Wageningen UR. Opvolgster van Aalt Dijkhuizen. Haar uitgebreide cv kunt u hier bekijken.
Met het silhouet van een gelauwerde ballerina, gedistingeerde en charismatische voorkomen, haast koninklijke stemgeluid en vergrote oogopslag, is ze in staat haar mening over voedselproductie en landbouw met grote overredingskracht te poneren. Dat ze niet gevrijwaard is van enige ophef rondom haar uitspraken en boeken, maakt haar alleen maar menselijker en aangenaam.
Niemand heeft namelijk de wijsheid in pacht om het ideale voedselproductiesysteem voor de toekomst op dit moment te dicteren. Ook niet professor Louise O. Fresco. Haar verhalende boek ‘Hamburgers in het Paradijs’ haalt op enige ogenblikken scherp uit naar de vermeende gebreken van de biologische wijze van voedsel produceren. Voor enkele criticasters lijkt het erop dat ze grootschalige, industriële voedselproductie najaagt.
Met haar verschillende rollen, van adviseur voor Unilever tot baas van de WUR, ontstaan er soms twijfels in haar eigen redevoeringen. Ze weet ook wel dat iets niet goed of slecht is, zeker niet in de overweldigende complexiteit van voedselproductie -en consumptie. Maar ze provoceert en brengt discussie op gang over dit belangrijke mondiale onderwerp.
Vanwege haar diepgaande kennis en vele gezichten, wil ik Louise Fresco van ganser harte voordragen als De Agrarische Ambassadeur. Ofschoon alle mensen werkzaam in de agrarische sector, met boeren en tuinders voorop, een cruciale ambassadeursfunctie vervullen, is één mediagenieke en intelligente agro-persoonlijkheid wenselijk. Het is klaarblijkelijk en jammerlijk noodzakelijk om de moderne en gangbare voedselproductie in Nederland en haar duurzame stappen te verdedigen voor klein kritisch publiek en groot gevolg.
Tijdens haar eerste opening van het academisch jaar Wageningen UR pleitte Louise ervoor om de samenleving meer te betrekken bij de ontwikkeling die de land- en tuinbouw doormaakt. Betrokkenheid op basis van voldongen feiten gestoeld op wetenschappelijk onderzoek. Louise is als geen ander geschikt om deze kruistocht te leiden. Volgens haar is de hoogste prijs van ons succes als mens: de groeiende afstand tussen landbouw en publiek, oftewel het begrip van de herkomst van voedsel.
Louise wil graag de relatie tussen wetenschap en samenleving vernieuwen. Ze eist een ander debat tussen boer en burger, waarbij kennis en feiten leidend zijn. Ongefundeerde en emotierijke berichten overboord. Een nobel streven waar ik, en velen met mij, meer dan honderd procent achter sta. Maar mag ik Louise erop wijzen dat alle betrokkenen in het voedseldebat, mens zijn.
Mensen met eigen keuzes, verlangens en gevoelens. In alle moderne vooruitgang die de mensheid heeft doorgemaakt de laatste honderd jaar, heeft emotie en gevoel stand gehouden. Moraal heeft zich altijd aangepast aan vernieuwende techniek en andersom. Geen slechte historische gedachte, vind ik. We hebben het met z’n allen wel over ‘boerenverstand’, maar is dit niet gewoon ‘logisch nadenken met alle menselijkheid die je bezit’? Uw wetenschap kan ook niet zonder.
Pascal Philipsen?
E-mail: Boer&Co ?
Twitter: @boer_co
Pascal Philipsen
© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.