Belgische aardappelteelt stuit op Franse weerstand

Met argusogen zien Franse akkerbouwers en aardappeltelers aan hoe steeds meer Belgische collega’s de grens tussen Wallonië en Noord-Frankrijk oversteken. Ze kunnen er relatief goedkoop land huren, terwijl het in hun eigen teeltgebied vaak dringen geblazen is. Volgens de Fransen wordt er tot 100 kilometer afgelegd om land te huren.

Aardappelopslag
Ruim 20 Franse boeren spreken hun ongenoegen uit tegenover radiozender France Bleu. Een Belgische handelaar die een bewaarloods bouwt nabij Valenciennes, enkele kilometers voorbij de Belgische grens, is de druppel die de emmer doet overlopen. Zij spreken van een explosie in de aardappelteelt, die wordt gevoed door de rap groeiende aardappelindustrie.

Toen de melk- en vleesprijzen zich 5 jaar terug op een dieptepunt bevonden, stonden de Franse boeren te springen om hun grond te verhuren. Inkomsten van €700 tot €800 per hectare waren normaal. De grondhuurders betalen echter prijzen tussen €1.200 en €2.000 per hectare. Volgens boze Franse boeren, die niet langer aan bod komen, worden de Belgen financieel gesteund door aardappelverwerkers om dergelijke prijzen te kunnen betalen.

Illegale verhuur
De lokale boerenvereniging noemt de landhuur illegaal. In veel gevallen gaat het om grond die de Franse verhuurder pacht. Daarbij is onderverhuur niet toegestaan, mits het land in eigendom is. Woordvoerder Antoine Jean spreekt van een taboesfeer. Verhuurders mopperen niet, de inkomsten zijn van vitaal belang voor hun bedrijfsinkomen.

De Fransen hebben echter meer op te merken. Zo zouden de Belgen geen gebruik maken van gecertificeerd pootgoed, zouden zij gewasbeschermingsmiddelen toepassen die verboden zijn in Frankrijk en genieten zij van andere voordelen (zoals langere werktijden voor hun personeel).

'Fransen zijn tevreden'
Romain Cools, secretaris van Belgapom, laat desgevraagd weten geen zicht te hebben op mogelijke wrijving tussen beide landen. "Wat ik weet is dat Franse telers best tevreden zijn over hun samenwerking met de Belgische aardappel- en groenteverwerkende industrie. Het niet naleven van wettelijke bepalingen betwijfel ik sterk."

"De Fransen beschikken als een van de weinige landen in West-Europa nog steeds niet over een eigen gecertificeerd kwaliteitssysteem, zoals Vegaplan of VVAK (Voedsel- en Voederveiligheid Akkerbouw). Fabrieken controleren streng op de certificering. Dat geldt ook voor de verplichting om gecertificeerd pootgoed en hoevepootgoed te gebruiken."