Opbrengstmeting in aardappelen geeft inzicht

De Britse akkerbouwer James Daw heeft sinds twee jaar zijn aardappelrooier met opbrengstmeting uitgerust. De verzamelde gegevens gebruikt hij vervolgens bij het poten. Vooral naar de grondsoort wordt gekeken. Daarnaast wordt ook de bemesting aangepast om een maximale opbrengst te behalen.

Daw teelt 355 hectare aardappelen in graafschap Staffordshire. Twee jaar geleden schafte het bedrijf een nieuwe zelfrijdende Grimme Tectron aardappelrooier aan. Deze werd uitgerust met een systeem voor opbrengstmeting, afkomstig van het Engelse Soil Essentials. Onder de opvoerband van de voorraadbunker zijn aan beide zijde weegcellen bevestigt. Een derde sensor registreert de hellingshoek van de elevator en houdt hier rekening mee bij de berekeningen. Het systeem draait op de computer van de rooier maar kan ook via de FMX terminal van Trimble werken, schrijft het Britse vakblad Farmers Guardian.

Daw maakt gebruik van het systeem om meer inzicht te krijgen in het feit waarom bepaalde plekken in een perceel minder opbrengst geven. Dit kan te maken hebben met de grondsoort, bemesting, vochtvoorziening of aantasting door nematoden en het aardappelcysteaaltjes. De opbrengstmetingen van aardappelen blijken zeer accuraat te zijn. ‘Bij een maaidorser wordt een gemiddelde gemeten over een werkbreedte van zeven, negen of meer meter. De aardappelrooier doet dat per werkbreedte van 3,6 meter. Hierdoor kun je probleemplekken met een grootte van drie tot vier meter registreren in plaats van tien tot twaalf meter bij de combine’, legt Jim Wilson uit, directeur van Soil Essentials.

Daw heeft de afgelopen twee jaar zijn volledige oogst gewogen. Niet alleen bij het rooien, maar ook bij het afleveren van de aardappelen is alle tarra gewogen om uiteindelijk een netto resultaat op papier te krijgen. De verzamelde gegevens zijn vervolgens gebruikt om kaarten van de grondsoorten samen te stellen. Soil Essentials heeft, met behulp van deze gegevens, vervolgens de elektrische geleidbaarheid van de grond getest. Met behulp van de resultaten zijn taakkaarten voor de aardappelpootmachine gemaakt. Daw poot met een GB 215 snarenbedpootmachine van Grimme. Deze wordt via een CCI Isobus terminal aangestuurd. Met de machine is het mogelijk de pootafstand en de kunstmest afgifte te variëren. Daw vind het nog te vroeg iets te zeggen over besparingen. Wel is gebleken dat, bij de variabele fosfaatbemesting, een variatie van 0 tot 350 kilo per hectare werd toegepast, afhankelijk van de bodemomstandigheden.

Soil Essentials werkt in Groot-Brittannië samen met Grimme maar levert de techniek ook los voor andere merken rooiers. Telers kunnen deze zelf monteren. Ook in Nederland draait het systeem inmiddels. Volgens eigenaar Jim Wilson is het financieel niet haalbaar om aardappelen te telen op grond die minder dan 25 ton per hectare oplevert. Door deze gebieden in kaart te brengen kun je ze vervolgens beter niet poten, meent hij.

Daw vind het nog te vroeg harde conclusies te trekken uit zijn praktijkervaringen. ‘Momenteel geeft de data ons alleen maar meer vragen en geen antwoorden. Misschien nemen we wel de beslissing om 10 procent van de oppervlakte niet te betelen, omdat dit financieel niet gunstig is’, zegt hij. ‘De opbrengstmeting zorgt er wel voor dat we onze grond veel beter snappen.’

Onder de vulband van de bunker bij een Grimme rooier monteert Soil Essentials aan beide zijde een sensor die het product wegen. Een referentiesensor compenseert de hellingshoek.

Op een klein kastje in de cabine is de actuele meting te zien en kun je het systeem instellen. Het plaatsspecifiek registeren van de opbrengst kan via de CCI terminal die Grimme gebruikt of een FMX terminal van Trimble.

© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.