Meer weidegang wordt unicum
Niet mest maar ambitie weidegang knelpunt?
De Nederlandse melkveehouderij telt af voor het einde van het melkquotum en kan tegelijkertijd aan de slag met de uitdagingen rondom een grondgebonden melkveehouderij. Een andere voorwaarde die staatssecretaris Sharon Dijksma onthulde was een stijging van het percentage weidegang. Vraag is of dit niet het knelpunt voor groei gaat worden, want zover bekend neemt het percentage sinds tenminste 1997 alleen maar af.
Uit de cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) blijkt dat in 1997 het percentage weidegang in de Nederlandse melkveehouderij nog 92 procent bedroeg. Daarna is het percentage gestaag afgenomen tot in 2012 een percentage van 70 procent bereikt werd. Dit percentage bleef in 2013 staan.
Op zich was een stabillisatie van het percentage weidegang al een grote verdienste van de sector, want ook dat was alweer verscheidene jaren geleden. Alleen in 2007 werd de dalende trend namelijk een keer onderbroken doordat in 2006 en 2007 procentueel evenveel koeien de wei ingingen.
Dijksma legt de lat nu echter een heel stuk hoger. Zo werken diverse partijen middels de Duurzamen Zuivelketen en het Convenant Weidegang aan behoud van het percentage weidegang. Ook bevorderen de organisaties de inzet van weidegang, maar Dijksma was hier niet tevreden mee. Ze is blij met de initiatieven, maar verwacht meer ambitie en wil daarom dat het percentage weer toeneemt tot 80 procent. Het niveau van 2007.
Zij maakt onderscheid tussen grondgebondenheid en weidegang. Al hadden melkveehouders de mestverwerking op orde gehad dan was deze eis er waarschijnlijk alsnog gekomen. Grondgebondenheid is de eerste maatschappelijke randvoorwaarde voor de melkveehouderij, weidegang is de tweede.
Hoe hard is deze eis? Dit is nog lastig in te schatten, want consequenties heeft Dijksma niet verbonden aan de ambitie. Toch moet er niet vergeten worden dat Dijksma dit ziet als de tweede eis voor de 'license to produce'.
Wellicht dat dit op de langere termijn nog een serieus knelpunt kan worden. Een die nog meer effect gaat hebben dan mest. Zo hebben melkveehouders al laten zien bezig te zijn met het onderwerp mest. Waarschijnlijk kunnen melkveehouders hier goed mee uit de voeten, als het voor iedereen duidelijk is wat er van ze verwacht wordt en welke stappen er gezet moeten worden. Maar de inzet van weidegang lijkt niet direct toe te nemen.
Kees Romijn, voorzitter bij LTO van de vakgroep melkveehouderij, liet vorig jaar nog weten dat het handhaven van 70 procent weidegang al een uitdaging zou worden. Nu wil Dijksma 10 procent meer weidegang. Wat inhoudt een stijging van 2 procent per jaar, verspreid over vijf jaar. Groei van de veestapel maakt duidelijk dat er in absolute aantallen dan meer koeien de wei in moeten of de mogelijkheid tot weiden moeten krijgen. Nu is de vraag of melkveehouders daartoe bereid zijn? En zo niet, welke stappen gaat de politiek dan zetten? Dijksma heeft daarmee de sector waarschijnlijk schaakmat gezet.
Herma van den Pol
© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.