Tientallen jaren na de introductie van patat of frites in Nederland, is de populariteit van de aardappelsnack anno 2016 weer keihard aan het groeien. Een goede zaak voor de aardappelteler, maar heeft de fritesindustrie ook de juiste koers gekozen?
De frietateliers van chefkok Segio Herman schieten als aardappelen…ehh….paddenstoelen uit de grond, de Febo gaat vanuit aparte bezorgkeukens frites bezorgen aan huis en retailer Jumbo opent in Winterswijk de eerste foodcorner waar verse frites kan worden gegeten. Ook bij de Zuiderburen gaat de populariteit omhoog. Letterlijk. Zo serveert Brussels Airlines, die een vliegende ambassadeur van België wil zijn, sinds juli dit jaar frites aan boord.
Het verdwijnen van het blauwe vinkje van de Stichting ‘Ik Kies Bewust’ dat ook op supermarktfrites zit ten spijt. Zelfs de randstedelijke foodies die hun visie op superfoods en een ‘gezonde’ levensstijl ongebreideld etaleren, erkennen dat ook zij niet altijd een patatje mét kunnen weerstaan. Verder wordt een dagje sauna - wat toch door moet gaan als een gezonde en ontspannen bezigheid - gevierd met lekker eten. Zonder saté en friet gaat elke sauna failliet, zo zei de directeur van de Veluwse Bron onlangs. Trouwens is patat eten tussen het badderen en de stoomcabines door ook nog eens een plausibel excuus om de zouten die door het zweten en stomen worden afgevoerd weer aan te vullen, zo schijnt.
Dat frites weer helemaal opleeft, mede met het oog op de al gerealiseerde en de geplande capaciteitsgroei in verwerking, is mooi, maar er is wel een punt dat aandacht vereist: Het is namelijk voor een groot deel vérse frites waarvoor de Nederlandse consument in de rij staat. Rijen dik zelfs, bij het Frites Atelier, waar een portie van het ambachtelijke volksvoedsel tussen de 3,50 en 6 euro kost. Ook de uitkomst van de AD Friettest (de discussie over de test an sich laat ik even buiten beschouwing) wijst uit dat verse frites hip en trendy is.
Dat terwijl de grote jongens in de Nederlands-Belgische fritesindustrie hoofdzakelijk zijn ingericht op diepvriesproduct voor de massale export. Markten die overigens gevoeliger zijn voor de mondiale conjunctuur. Oké, er zijn producenten van dit kaliber die op semi-vers zijn ingestoken. Zo hebben in België Farm Frites, Lutosa en Mydibel verse voorgebakken frites (gekoeld). Ook het Nederlandse Farm Frites en Aviko leveren semi-vers, maar de markt van verse niet voorgebakken frites is toch vooral in handen van de kleinere gespecialiseerde schilbedrijven. Denk in Nederland aan bijvoorbeeld Schaap Holland. In België gaat het om een 15-tal bedrijven die vers al lang en breed hebben ontdekt.
Rest mij de vraag; Kunnen de grote fritesconcerns op tijd overschakelen naar deze 'vers' trend of ligt hun toekomst sec in het Oosten?
© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.
Dit is een reactie op dit artikel:
[url=http://www.boerenbusiness.nl/ondernemen/columns/column/10871375/Zijn-de-grote-fritesbakkers-klaar-voor-morgen?]Zijn de grote fritesbakkers klaar voor morgen?[/url]