Oogststress en Belgische cijfers zet termijn omhoog

Er moet nog altijd circa 50% geoogst worden in de EU-5. In bijvoorbeeld de teeltgebieden op de kleigronden in Zuidwest Nederland, Flevoland en Noord-Nederland moet nog 75% van de aardappelen gerooid worden. De capaciteit (voor wat betreft de oogst) is de laatste jaren fors verminderd.  Althans, wanneer gelet wordt op het aantal rooimachines. Die machines zijn dan wel groter, maar het aantal machines is afgenomen. De tijd dat bijna iedere aardappelteler een aardappelrooier in de schuur had staan, is voorbij.

Vorst
Met het opschuiven van de rooiperiode richting november neemt de zorg toe als het gaat om vorst. Door de lagere gemiddelde oogst van de EU-5 balanceert de markt op een dun draadje. Wanneer niet alle aardappelen gerooid kunnen worden, zal dit direct voor krapte in de markt zorgen. Dit leidt vervolgens tot een stijging van de marktprijs. De vragende markt is tevens een ondersteunende factor als het gaat om de directe levering. De export verloopt goed en de exportkansen richting Oost-Europa zijn groot. Het niet beschikbaar hebben van voornamelijk 'droge aardappelen' doet de rest.

Opbrengst in België
De andere aanjager op de termijnmarkt zijn de definitieve oogstcijfers van PCA en Fiwap. Zij schrijven dat de gemiddelde hectareopbrengst van Wallonië voor het ras Innovator uit is gekomen op 37 ton, wat 14 ton lager is dan het meerjarig gemiddeld van 37 ton (-27%). Het ras Fontane geeft in Wallonië en Vlaanderen een minder negatief beeld, maar ligt eveneens 13% onder het meerjarig gemiddelde. Het meerjarig gemiddelde komt uit op 52 ton, waar dit oogstjaar gemiddeld 45 ton noteert. Door vochttekort tijdens het groeiseizoen ligt het onderwatergewicht op bijna 430 gram per 5 kilo.