Het aardappelseizoen in de Verenigde Staten spiegelt in veel gevallen die van West-Europa. Door een gekrompen areaal wijzigt de opbrengst dit jaar niet noemenswaardig, waardoor vraag en aanbod goed op elkaar zijn afgestemd. De concurrentie op zowel de binnenlandse als exportmarkt blijft groot.
In de VS zijn dit jaar 366.612 hectare aardappelen gepoot en dat is een krimp van bijna 7.900 hectare. Vanaf de start van het nieuwe seizoen hebben verwerkers in Noord-Amerika duidelijk ingestoken op minder volume om vraag en aanbod beter op elkaar aan te laten sluiten. Deels tegen de wens van telers, die liever hetzelfde areaal of nog wat meer wilden poten. Ook aan de andere kant van de oceaan kampen akkerbouwers met een gebrek aan alternatieven binnen hun bouwplan.
Prima groeiseizoen
Het groeiseizoen is in de VS tot nu toe prima verlopen. Op een paar uitzonderingen na werd al vroeg gepoot en konden de gewassen zich goed ontwikkelen. Ook de zomermaanden zijn positief verlopen voor de aardappelproductie. Insiders rekenen met een hectareopbrengst die in lijn ligt met het langjarig gemiddelde van 51,89 ton per hectare. Dat is 1,23 ton meer dan vorig jaar werd geoogst.
Omgerekend komt het totale aardappelvolume in de VS bij deze opbrengst uit op 19,04 miljoen ton. Dat wijkt weinig af van de 19,06 miljoen ton die in 2024 is gerooid. Het is slechts 0,2% meer dan het vijfjarig gemiddelde. Daarmee blijkt maar weer eens hoe voorspelbaar de Amerikaanse aardappeloogst kan zijn, wat het voor verwerkers in Noord-Amerika veel makkelijker plannen maakt.
Meer Canadese aardappelen
In Canada is de situatie erg vergelijkbaar. Daar hebben telers dit jaar 159.530 hectare aardappelen gepoot. Dat is bijna gelijk aan 2024. Het geoogste areaal kwam uiteindelijk 3.330 hectare lager uit, wat het verschil in de grafiek verklaart. Voor het land zijn nog geen opbrengstcijfers bekend. Gaan we uit van het vijfjarig gemiddelde en een te oogsten oppervlakte die 2% kleiner is dat het gepote areaal, dan kom je uit op 5,6 miljoen ton. Iets minder dan de 5,75 miljoen ton die vorig jaar werd gerooid.
Hier zit nog wel een behoorlijke onzekerheidsmarge in. Valt de vorst vroeg in, dan kunnen significante oppervlaktes verloren gaan. Het definitieve cijfer kan dus afwijken van de huidige schatting, op basis van een gemiddelde.
Voor heel Noord-Amerika komt het areaal 1,4% lager uit en dat is de kleinste oppervlakte in vijf jaar tijd. Waarschijnlijk wijkt de uiteindelijke oogst niet veel af van vorig jaar. In de VS worden meer aardappelen gerooid, in Canada iets minder. In aardappelstaat Idaho wordt 4,5% meer aardappelen verwacht omdat het areaal hier niet is gewijzigd. In Washington, de nummer twee, wordt met 9% krimp wel een flink kleiner volume verwacht op dit moment. Dat heeft alles te maken met 6.000 hectare minder aardappelen.
Hogere opbrengsten
In beide staten worden naar schatting goede opbrengsten behaald dankzij een prima groeiseizoen. In Idaho starten telers net met de aardappeloogst. Volgens het USDA Crop Progress-rapport is 95% van de Amerikaanse aardappelgewassen in een goede tot excellente staat. Doordat langer is doorgedraaid op oude aardappelen heeft de nieuwe oogst meer groeidagen gehad. Hierdoor liggen de opbrengsten van vroege aardappelen hoger, zo blijkt uit proefrooicijfers in de VS. Ook nu nog worden oude aardappelen verwerkt.
De voorraadcijfers in koel- en vrieshuizen tonen aan dat in juni iets meer voorraden zijn opgebouwd. Al langer staat de export van Noord-Amerikaanse frites onder druk door grote dominantie vanuit Europa. Daar zijn in recente jaren landen als India, China en Egypte bijgekomen. Tegelijkertijd hebben Europese exporteurs voet aan wal gekregen in de VS. Dat maakt het tot een grotere uitdaging voor de Amerikanen en Canadezen om alle aardappelproducten aan de man te brengen. Daartegenover staat wel dat de Noord-Amerikaanse consument nog altijd erg graag frites eet. Zowel op de binnenlandse als in de exportmarkt is de concurrentie ook komend seizoen zeer groot.