De situatie op de peenmarkt is onderhand best bijzonder te noemen. De prijs op de boer blijft stappen omhoog maken. Dan zou je denken dat dan er of heel veel vraag is naar peen is of dat voorraad een eind opraakt. Maar van beide is eigenlijk geen sprake.
Spoelers hebben leuk werk maar ook niet veel meer dan dat. Oost- en Zuid-Europa zijn aan de markt, maar zeker niet tegen elke prijs. Mondjesmaat komt er wat aanbod van nieuwe peen uit Israël, Egypte en Italië, maar dat zijn zeker nog niet de volumes die de stemming op de markt drukken. Wel zouden deze landen een plafond in de markt kunnen leggen. Spoelers zijn dan ook erg voorzichtig om voor relatief hoge prijzen veel vast te leggen. Bewaarbaarheid is nogal eens een probleem en dat lijken sommige telers zich niet helemaal te realiseren. Verschillende insiders komen partijen tegen die toch sneller in kwaliteit teruglopen dan waar de teler vanuit ging. Die matige partijen zijn in de huidige markt wel kwijt te raken, maar wel tegen heel andere prijzen dan waar telers mee rekenen.
Brede prijsrange
Wat er aan de kant van de gespoelde peen gebeurt, staat op gespannen voet met wat er aan de telerskant gebeurt. De boeren zitten over het algemeen vast in het zadel en laten de prijs niet zomaar gaan. De markt is lastig te peilen. Er zijn zaken op €400 per kist gedaan. Er zijn echter maar weinig spoelers of commissionairs die zo diep in de buidel tasten. Dat maakt de spreiding in wat er betaald wordt erg breed. Dat komt ook in de DCA-notering voor zowel b- als c-peen naar voren. De onderkant zit op €50 terwijl er aan de bovenkant €62 per 100 kilo wordt betaald.