De prijzen voor rode en gele uien zijn op dit moment vergelijkbaar, maar de stemming in de markt is totaal verschillend. De markt voor gele uien is vast, terwijl de handel in rode uien flauw is.
De regionale beurs in Emmeloord heeft wekenlang geen notering voor rode uien samengesteld. Simpelweg omdat er te weinig of geen transacties waren in deze uien. In de afgelopen periode was er hooguit incidenteel een inbreng voor de notering van rode uien.
Deze week is er sprake van een bredere inbreng en op basis daarvan is besloten om een notering vast te stellen voor rode uien (grof) op €15 tot €18 per 100 kilo. Het gaat nog steeds niet om heel veel transacties, maar voldoende om een telersprijs vast te stellen. De geringe interesse is de oorzaak dat de stemming in de markt van deze uien onveranderd flauw blijft.
De markt voor gele uien is daarentegen zeer vast. De prijzen stijgen en telers verwachten dat de prijzen verder omhoog gaan. Dat vertrouwen is vooral gebaseerd op het ongekend grote volume dat wekelijks wordt geëxporteerd. En dan hebben we de normaal gesproken hoogtijweken nog voor de boeg.
In handelskringen wordt het logisch genoemd dat telers op basis van de grote afzet meer geld voor hun uien vragen. Aan de andere kant wijzen de handelaren erop dat de sector er ook bij gebaat is dat een buitengewoon grote stroom aan uien wekelijks een bestemming in het buitenland vindt. Zij wijzen daarbij op de grote oogst als gevolg van hoge opbrengsten per hectare dit jaar.
Iedereen heeft er belang bij dat de export in hoog tempo doorloopt, wordt benadrukt van diverse kanten. De teler wil voor mooie prijzen zijn product van de hand doen, maar ook de handel en verwerkers willen verdienen aan het product. En daar begint het wel wat te knellen, want de telersprijs gaat rapper omhoog dan de baalprijs. Natuurlijk hebben de sorteerders ook nog uien in voorraad die ze voor een lagere prijs hebben ingekocht, maar beetje bij beetje beginnen de marges wel wat krap te worden.
Onzekere markt na jaarwisseling
Daarbij speelt ook mee dat het heel onzeker is hoe het marktverloop na de jaarwisseling zal zijn. Is Senegal de eerste weken van 2026 nog aan de markt? Dat maakt nogal een verschil. Met wekelijkse hoeveelheden van rond de 10.000 ton is dit West-Afrikaanse land de belangrijkste klant voor Nederlandse uien. Het is elk jaar weer de vraag tot hoe lang de vraag aanhoudt voordat de grenzen weer sluiten omdat het land de eigen teelt wil beschermen.
Tot en met week 42 heeft Senegal al 105.000 ton uien uit Nederland ontvangen. Daarmee is het land hard op weg om dit seizoen een recordhoeveelheid van meer dan 180.000 ton te importeren. Ivoorkust doet nauwelijks onder voor Senegal en heeft tot en met week 42 al zo'n 90.000 ton Nederlandse uien geïmporteerd.
Ivoorkust neemt wekelijks iets kleinere hoeveelheden af dan het noordelijkere buurland Senegal, maar is normaliter langer aan de markt dan Senegal. Dat betekent dat Ivoorkust uiteindelijk Senegal nog wel eens voorbij kan gaan qua import uit Nederland. Veel zal daarbij afhangen van het verdere prijsverloop, want de afzet naar Ivoorkust reageert gevoeliger op hogere prijzen.
Dik in orde
De kwaliteit van de Nederlandse uien is dit seizoen in het algemeen dik in orde. Toch zijn er hier en daar wel problemen. Dat resulteert in enkele gevallen ook in afkeuringen. Dat betreft partijen waar te veel werk aan zit om ze goed te krijgen, of partijen met zo veel inwendige problemen dat er geen beginnen aan is.
Soms zijn er voor deze partijen afnemers te vinden die voor een zacht prijsje het risico wel durven te nemen. Andere verwerkers houden hun handen ervan af omdat aan dergelijke partijen te veel risico's kleven op claims. Daarnaast drukken dergelijke partijen de capaciteit op de sorteerlijnen en dat is wat veel verwerkers nu in deze drukke periode niet kunnen gebruiken.
Beursnotering
De notering van grove uien op de regionale beurs in Emmeloord stijgt deze week met €0,50 naar €16 tot €18 per 100 kilo. Fijnere partijen gaan met €1 tot €0,50 omhoog naar €15 tot €16,50 per 100 kilo. Diverse sorteerders merken daarbij op dat voor minder dan €18 eigenlijk niks meer te koop is bij de boer, of er moet sprake zijn van kwaliteitsproblemen. Voor latere termijnen stijgt de inkoopprijs naar zo'n €20 per 100 kilo.
Inkopen voor leveringen in het eerste kwartaal volgend jaar zijn nog heel beperkt. Incidenteel worden zaken gedaan op €20 tot €22 per 100 kilo. Niet iedere verwerker durft dat aan, ze wijzen er daarbij op dat nu nog niet te zeggen valt hoe de afzet begin volgend jaar loopt. Partijen die al wel zaken doen op prijzen van net boven de €20 hebben daarvoor vaak al afnemers in de retail die eerder bereid zijn om voor een goede kwaliteit wat meer te betalen.