Onwerkelijkheid als rode draad door uienseizoen

De zo gehoopte opleving van de vraag lijkt op zich te laten wachten. Van een tot stoppen gebrachte prijsdaling leek even sprake te zijn, maar het bleek uiteindelijk wishfull thinking. In de eerste week van 2017 zou de vraag moeten kunnen herstellen, maar de werkelijkheid is dat de uienmarkt er nog stiller bij ligt dan in de periode voor Kerst.

Deze week wordt in Vlissingen nog een boot met uien geladen met als eindbestemming Senegal en Mauritanië. Naar verluidt zijn het de laatste uien die dit seizoen naar Senegal gaan. Zoals bekend mag worden verondersteld heeft Senegal in de tweede week van november met terugwerkende kracht een quotum ingesteld voor het volume uien dat tot 10 februari 2017 mag worden geïmporteerd.

Insiders geven aan dat er een enorme hoeveelheid uien op de kades in Dakar staan. Niet iedere importeur zou even goed zijn omgegaan met het aan hem toegewezen quotum, waardoor er uiteindelijk veel meer uien naar Senegal zijn geëxporteerd. Het gevolg is dat het importseizoen nog eerder tot stilstaand is gekomen.

Deze rekening komt uiteindelijk op het bordje van Nederland BV terecht. En dat is zuur, met name voor de handel die moet werken met, in het licht van de huidige markt, te dure uien. De baalprijzen zakken voor de middelsortering naar 11,00 euro per 100 kg. Er zijn voor levering in de periode december / januari nog uien te verwerken die voor meer geld zijn ingekocht.

Over de vraag: ‘Waar liggen de afzetmogelijkheden voor de komende tijd?’, buigt iedere exporteur het hoofd. Veel verder dan schouderophalen lijkt men momenteel niet te komen. Zuid Amerika, beter is Brazilië, toont momenteel geen kooplust. De afzet naar Midden Amerika beperkt zich tot relatief kleinere hoeveelheden.

De afzet naar landen op het Afrikaanse continent is tanende. Naar landen in het Verre Oosten, met name Maleisië, blijft de afzet naar verwachting wel doorlopen. Afzet naar Europese landen lijkt naast het reguliere werk lastig uit te breiden (door voldoende beschikbaarheid van eigen geteelde uien), waardoor het totale exportvolume krimpende is.

Insiders geven aan dat het zo ongeveer 2 decennia geleden is dat het zo stil is om deze tijd van het jaar. Een onwerkelijke situatie dus. Onwerkelijkheid lijkt als een rode draad door het seizoen te lopen. Het exportvolume versus de prijsontwikkelingen hebben totaal geen match met elkaar, waardoor het lastig is om een verkoopstrategie uit te rollen.

In onderstaande grafiek is uit de groene (uienprijs) en rode (eportvolume) trendlijn goed de mismatch waar te nemen tussen enerzijds de ontwikkeling van de exportvraag en anderzijds die van de prijs.