Het blijft een zenuwslopend spel: de prijsontwikkeling van de Nederlandse uien. Voor de teler is het aftasten, wat prijstechnisch gezien, de uienmarkt nog voor hem in petto heeft. Voor de handel lijkt dat een uitgemaakte zaak, waardoor het karakter van de handel 'kort-op-de-bal-spelen' blijft. De hoogst gerealiseerde handel is voor de teler het enige handvat dat wordt gehanteerd, maar in de praktijk liggen de zaken toch even wat ingewikkelder.
Hoewel het op veel plaatsen nog te nat is om het land op te gaan, zijn op de lichte percelen de eerste uien van dit seizoen gezaaid. In een eerder stadium werden al plantuien gepoot (maandag 23 januari 2017). Ook de plantwerkzaamheden werden deze week verder opgepakt. Het areaal plantuien zal naar verwachting door gebrek aan voldoende plantgoed lager uitvallen, wat kansen kan bieden voor de afzet van zaaiuien.
De noteringen van gele zaaiuien laten deze week een rommelig beeld zien. Zowel bij de 30 procent tot 60 procent grof sortering als bij de 60 procent grof sortering zijn de noteringen een mengelmoes van stijgen en dalen. Met name de neerwaartse beweging van de 60 procent grof sortering is een opvallende, omdat daar de belangstelling in uienland juist uitgaat naar de grovere sorteringen. De naar 'flauw' neigende stemming onderstreept de moeizaam wordende situatie in uienland.
Uit het transactieoverzicht van de HOA (Holland Onions Association) blijkt dat de gedane zaken in week 10, dat door de deelnemende bedrijven is ingebracht, op een hoger prijsniveau zijn gerealiseerd (7,42 euro tegen 7,30 euro) dan in week 9. Het verhandelde volume liep terug van 8.610 ton naar 7.205 ton. Wel is het zo dat de handel in de tweede helft van week 10 op een lager prijsniveau heeft plaatsgevonden dan in de eerste helft van week 10 (7,24 euro tegen 7,71 euro). Het meeste volume werd in de tweede helft van de week verhandeld.
Van sorteerbedrijven wordt veel creativiteit gevraagd om aan het werk/draaien te kunnen blijven. De marges staan behoorlijk onder druk, waardoor de animo om te draaien afneemt. Wie besluit tijdelijk de sorteeractiviteiten te staken, lijkt moeilijk weer aan te kunnen haken. Dat komt omdat het in handen krijgen van uien verdraaid lastig is. Sorteerbedrijven die wel over uien beschikken hebben meer dan eens moeite om alle maten afgezet te krijgen.
Per saldo loopt menig sorteerder leeg met name op de afzet van de fijne maten. Op het verwerken van de grove sorteringen wordt gemiddeld genomen ‘break-even’ gedraaid. Voor het creëren van meer afzet heeft het goedkoper in de markt zetten van Nederlandse uien geen nut, omdat mondiaal de vraag naar uien aan de magere kant is.
De Nederlandse uien vinden hun weg naar onder anderen afnemers in West Afrika, waar vooral de fijne maten kunnen worden afgezet. Midden Amerika, een klein beetje Brazilië en het verre Oosten (vooral Maleisië) zijn de overige resterende afnemers buiten Europa. Insiders vragen zich af hoelang de afzet naar Maleisië nog blijft doorlopen, nu de beschikbaarheid van Nieuw Zeelandse uien toeneemt. Het afgelopen jaar werden ruim 10.000 ton Nieuw Zeelandse uien naar Maleisië geëxporteerd.
De afzet van Nederlandse uien naar Maleisië kent dit seizoen zijn beperkingen door de hoeveelheid beschikbare containers. Exporteurs die wel over uien beschikken maar niet over containers, staan met hun rug tegen de muur. Bovendien zet de vraag naar meer containers de marges nog meer onder druk, vanwege verhoging van de prijzen.
Onder de huidige afnemers is Spanje een opvallende. Niet zozeer vanwege de hoeveelheid uien dat daar naartoe wordt geëxporteerd, want dat schijnt mee te vallen, maar wel omdat Spanje dit seizoen kampt met een uiterst overvloedige oogst. Dat er dit seizoen überhaupt vraag vanuit Spanje naar uien zou komen of dat er uien naar Spanje afgezet konden worden, leek niet voor de hand te liggen.
Foto's @heyboerbv en @VCoolbergen