Er is veel spanning op de Nederlandse uienmarkt waar te nemen. Het seizoen gaat voortvarend van start en ondanks dat de uienoogst niet laat is, vraagt het veel energie om aan uien te komen. Wat is er aan de hand?
Af te meten aan de spanning op de Nederlandse uienmarkt, kan zich wel eens een heel bijzonder uienseizoen aandienen. Met regelmaat hoor je oogstjaar 2018 voorbij komen, doelend op de hoge prijzen die toen werden gerealiseerd. Of dit seizoen zich uiteindelijk met 2018 kan gaan meten, is nog te vroeg. Trekjes daarvan zijn wel zichtbaar.
Concurrentie
Zo zijn deze week de telerprijzen harder gestegen dan de baalprijzen, waardoor de spanning op de marges bij de sorteerbedrijven niet is afgenomen. Inmiddels worden plantuien verhandeld voor grofweg €25, terwijl de baalprijzen neigen om de stap te maken van €30 naar €31 per 100 kilo voor de drielingen, middels en grof.
Meer info over de DCA notering Baalprijs Uien is te vinden door op de link te klikken.
Niet alleen de sorteerder is koper op de uienmarkt. Ook de uienbakker en niet te vergeten de Poolse industrie tonen vraag. In het huidige landschap gaat de degene die het meeste betaalt er met de buit (in dit geval de uien) vandoor.
Het grotere werk in het afzetseizoen staat op stapel. Senegal zal in de tweede helft van augustus naar verwachting zijn grenzen opengooien. Rond 15 augustus zal het eerste conventionele schip voor Senegal worden geladen, zo valt te beluisteren. Dat betekent dat er in korte tijd veel uien nodig zijn, die nu niet op voorraad liggen bij de sorteerder. De honger om te draaien is groot en daarmee lijkt de sorteerder vooral zichzelf in de weg te lopen. Echter (veel) tijd om na te denken is er niet, want wie te lang wacht kijkt naar de achterlampen van de auto van de concurrent.
Oogst
De warmte speelt beperkt parten in het binnenhalen van de oogst. Sommige percelen hebben teveel last van kluiten, waardoor het rooien stilstaat. Anderen proberen alleen de koelere momenten van de dag te benutten om de oogst van het land te halen. Wie de haspel gebruikt om de grond verwerkbaarder te krijgen, zadelt de sorteerder met extra droogkosten op.
Al met al zijn er zorgen genoeg, ook voor wat betreft de financiën. De hoge uienprijzen zorgen ervoor dat sorteerbedrijven veel geld hebben uitstaan. Immers, de teler zal niet eerder worden betaald dan dat het geld van de afnemer binnen is. Die laatste heeft de laatste jaren sowieso de neiging om de betaling naar achteren te schuiven. Daarnaast zijn er het afgelopen seizoen de nodige financiële kleerscheuren geweest, waardoor ook over die boeg de spanning wordt gevoed. Om in zo'n markt als sorteerder te kunnen opereren moet je het stuur in handen zien te krijgen. De teler lijkt echter nog niet zijn plaats achter het stuur te willen afstaan.