De telers bepalen de koers op de uienmarkt en zitten nog steviger in het zadel dan afgelopen weken. Zij zetten hoog in en over de prijs van goede partijen valt nauwelijks te onderhandelen. De baalprijs kan de telersprijs niet bijbenen.
Het exportcijfer in week 44 van ruim 29.000 laat zien dat het niet overdreven druk is in de uien. Sorteerders hebben voldoende werk, maar van drukte is niet echt sprake. Om te kunnen blijven leveren moet er ingekocht worden nu de voorraden aanzienlijk kleiner worden. Het onderhandelen gaat echter lastig doordat telers erg vasthoudend zijn en hoog inzetten voor goede partijen. De partijen die worden aangeboden of waar makkelijker over te onderhandelen is, hebben mindere kwaliteit of een fijnere sortering.
Voor goede partijen zetten telers in op minimaal een prijs van €35 in december en zelfs €40 voor levering in januari. Momenteel stijgt de baalprijs voorzichtig mee maar kan bij lange na de telersprijs niet bijbenen. Deze prijzen lopen verder uit elkaar. Daarnaast is het maar de vraag of de baalprijs zo ver kan meestijgen in januari. De uien moeten tenslotte verkocht worden tegen nog hogere prijzen en het is de vraag of dat betaald kan worden door importeurs. Senegal leek bijvoorbeeld door het ingevoerde prijsplafond af te haken met nog duurdere uien, maar inmiddels hebben zij het plafond van €0,75 per kilo verhoogd. Of de uien alsnog niet te duur worden zal blijken de komende weken.
Deze week doet De DCA-notering Baalprijs Uien net als vorige week voorzichtig een stapje omhoog. Met alle sorteringen door elkaar komt een goede partij uien uit op circa €37 à €38 per 100 kilo. Drielingen blijven gelijk op gemiddeld €32. Voor de supers die er relatief weinig zijn dit seizoen worden prijzen van €40 genoemd.