De export loopt als een tierelier op het moment. Sorteerders stampen nog even goed door in de aanloop naar de kerstvakantie en proberen de orders zo veel mogelijk weg te werken voor het personeel kerstvakantie gaat houden. Dat brengt een positieve stemming op de markt. Voor veel handel op de boer zorgt dat overigens niet.
De uienhandel is vooral verwachtingsmanagement. De meeste sorteerders en exporteurs hebben hun posities voor de rest van deze maand voor elkaar en kopen alleen incidenteel wat bij. Daarna is het afwachten wat de vraag gaat doen. Begin januari kan er nog wel het nodige naar Afrika zoals het er nu voor staat. Oost-Europa dient zich alleen nog niet aan om zaken te doen. Kopers daar vinden de Nederlandse uien te duur vergeleken met lokaal product. Voor het prijsverloop van dit seizoen wordt vaak de vergelijking getrokken met 2018. Sommige insiders twijfelen of dat ook voor de tweede helft van dit seizoen opgaat. De Europese uienoogst is zeker kleiner dan vorig seizoen maar of de droogte ook zo heeft huisgehouden als in 2018 wordt door sommige betwijfelt. Er worden op het moment bijvoorbeeld maar weinig goede uien richting bijvoorbeeld Polen geëxporteerd. De slechte partijen (met passende prijs) vinden dan weer wel gretig aftrek. Dat is volgens sommige een teken dat Polen in elk geval niet omkomt in goede, aantrekkelijk geprijsde uien. Het lijntje tussen duur en te duur zou daarmee weleens erg dun kunnen worden in de tweede helft van het seizoen.
Stemming
De DCA-notering Baalprijs Uien maakt een stapje deze week. De prijsrange is daarbij wel erg groot. Gemiddeld alle sorteringen door elkaar zit de baalprijs rond de €50 per 100 kilo. De prijs van middels en grof zitten dichtbij elkaar. Drielingen hebben het been flink bijgetrokken ten opzichte van vorige week. Bij de supers is het wat de gek ervoor geeft. Sommige exporteurs kiezen ervoor ze samen met drielingen voor een mooie 'pakketprijs' bij de middels en grof te verkopen terwijl andere ze voor goed geld afzetten richting schillerij.