Tegenstrijdigheden houden uienmarkt in balans

Het is alles of niks in de uienmarkt. Als het even niet wil, praten telers, handel en verpakkers elkaar steeds dieper in de put. Loopt het wel dan maken spelers op de markt elkaar nog gekker dan ze al waren. Een gulden middenweg lijkt soms weleens te ontbreken. In dat licht bezien zitten we in best wel een bijzondere fase. Een deel van de participanten 'moet nog maar zien dat het goed komt' terwijl andere verwachten 'nu wel het dieptepunt gehad te hebben'. Telers die bijvoorbeeld vanwege eerste tekenen van kiem niet lang meer kunnen en willen wachten met afleveren worden toeschietelijker voor kopers terwijl boeren met grove, harde en blanke uien en nog niet over peinzen onder de €50 afscheid te nemen. Beide groepen houden elkaar schijnbaar aardig in evenwicht.

Klem in het midden
Het knelpunt in de uienmarkt zit gevoelsmatig meer in het middensegment. De matige uien gaan of richting (Poolse) industrie. Als ze net wat beter zijn, zien sommige sorteerders er nog wel brood in, mits de prijs klopt. Topkwaliteit grove uien, daar wordt ook grof geld voor gevraagd. Gesorteerd en wel voor Spanje of Italië is daar in de baal ook een goede prijs voor te maken. De fijnere partijen waar net de kleur wat af is maar die verder goed zijn, daar gaat het allemaal wat stroever. Laag in de €30, wat sommige handelaren bieden, dat vinden telers te weinig en laag in de €40, wat telers meer reëel vinden, is voor kopers vaak weer een brug te ver. Omdat het qua afzet niet heel hard gaat, ontbreekt bij sorteerders ook de noodzaak om snel de werkvoorraden aan te vullen. Het kort op de bal spelen kan de komende weken nog voor een verrassing zorgen.  

De DCA-notering Baalprijs Uien laat over de hele linie een plusje zien. De voorraden drielingen en middels die al te lang voor de droogwand stonden zijn een heel eind opgeruimd en daarmee is de markt weer redelijk schoon. Gezocht worden vooral de grove en supers geschikt voor Zuid-Europa.