Het wordt nooit zo donker of het wordt weer licht

Het is voor bijna iedereen wennen, van een op-en-top vraagmarkt zijn we nu in een echte aanbodmarkt terechtgekomen. Dat hoeft op de langere termijn helemaal niet slecht te zijn maar nu is het vooral doorbijten. Zowel voor telers die uien moeten verkopen die niet nog maanden houdbaar zijn, als voor sorteerders die de dure voorraden van afgelopen winter aan het ophalen zijn. Het blijft overigens opvallend hoeveel telers, handelaren en sorteerders zo'n omslag in de markt achteraf perfect kunnen voorspellen.

Dat er tekenen waren dat de markt niet alleen omhoog kan, waren er natuurlijk wel. Uitbreiding in areaal, zowel in Nederland als Europa, hogere opbrengsten in Europa en andere delen van de wereld die ook een graantje mee willen pikken van de relatief hoge uienprijzen (bijvoorbeeld Noord-Afrika en China). Door vasthoudendheid in de eerste plaats van de telers, maar ook wel van de sorteerders en problemen met de bewaarbaarheid en kwaliteit in het algemeen is de uienprijs lang in de benen gebleven. Als we naar de gemiddelde uienprijs van deze week kijken is er nog steeds geen man overboord. Als teler hoop je natuurlijk op meer zeker met afgelopen seizoen in het achterhoofd.

Van het bijna manisch positieve slaan sommige spelers op de uienmarkt nu wel erg door naar het andere uiterste. Dat de prijzen een paar stappen terug doen wil niet meteen zeggen dat we doorzakken naar nul. De Europese uienmarkt is nu ook weer niet van dien aard dat we hele grote overschotten hebben. De eerste regio's in Duitsland zijn bijvoorbeeld al los als het om bewaaruien gaat, melden enkele bronnen. Voor de duidelijkheid: dat betekent niet dat er geen uien meer zijn in Duitsland.

Concurrerend niveau
In de baal heeft Nederland inmiddels dusdanige stappen gezet dat we onder de Duitse en Oostenrijkse prijzen zijn gedoken. Als het een beetje wil weten Nederlandse exporteurs zo weer marktaandeel te veroveren in Europa. Het is riskant een voorspelling te doen maar een scenario waarbij telersprijzen stabiliseren rond of de €25 met een bijbehorende baalprijs lijkt niet ondenkbaar. De export zal dan niet omhoog vliegen, maar als we een paar weken tegen de 20.000 ton aanschurken en er nog serieus volume richting industrie gaat, kan de uienmarkt er eind april, begin mei een stuk vriendelijker uit zien.

De DCA-notering Baalprijs Uien doet een flinke stap terug deze week. Naar drielingen en middels die traditioneel vooral overzees gaan is weinig vraag. Verpakkers zitten daarom behoorlijk te duwen om de voorraden niet op te laten lopen. Grof en supers staan ook wat onder druk. Dat zou alleen niet nodig moeten zijn volgens verschillende insiders. Aanbod is beperkt maar om de een of andere reden gaan verschillende aanbieders wel heel scherp door de bocht.

Lees hier de toelichting van DCA Market Intelligence op de nieuwe noteringen.