De vraag naar Nederlandse uien is redelijk tot goed, maar zeker niet uitzonderlijk voor deze tijd. Toch deden telersprijzen voor uien een stapje omhoog deze week. Die prijsstijging komt in de baalprijs minder duidelijk tot uiting. Wat verpakkers er aan de ene kant bij plussen, geven ze aan de andere kant weer net zo makkelijk weg.
Dat sorteerbedrijven uien op de teler aan de dure kant vinden als je het afzet tegen wat er in de baal gemaakt kan worden, komt vaker voor. Ook dat eerst de telersprijs stijgt voordat er in de baalprijs wat gebeurt, is niks nieuws. Dat gebeurde eerder in het seizoen zo vanaf eind oktober ook. Sorteerders mopperden toen dat er geen marge tussen zat en dat de stap naar €16 op termijn voor levering december te gek was; handel liep toen met €13 langs de boer terwijl telers €15 vroegen.
Dat doet een beetje denken aan de situatie waarin we nu zitten. Telers met goede grove uien willen toch wel €18 hebben, sorteerders hebben eerder €15 of €16 in hun hoofd, maar sommige kopers zijn ondertussen wel actief met €20 voor levering over anderhalf à twee maanden.
Export
Er is alleen wel een heel belangrijk verschil met de situatie in laten we zeggen week 43 en deze week. Richting kerst trok de vraag naar uien aan en in week 51 ging er maar liefst 45.000 ton weg. Voorspellen is lastig, maar we kunnen toch wel met aan zekerheid grenzen waarschijnlijkheid zeggen dat een weekexport van 45.000 niet haalbaar is over een week of acht. Een dergelijke export in de tweede helft van het seizoen is ook helemaal niet nodig. Toch is het wel een risico dat de stijging van de telersprijs niet direct is ingegeven door een grotere vraag. Als je een serieus bod krijgt op de uien moet je er niet mee spotten volgens een sorteerder die daar wel achteraan zei dat ieder natuurlijk vanuit zijn eigen belang redeneert. 'Liever spijt van het afscheid dan berouwen dat je ze hebt gehouden', zeggen ze weleens over uien. We gaan het meemaken of deze wijsheid ook dit seizoen opgaat.
Een centje meer in de baal hoeft overigens helemaal geen probleem te zijn zolang de loop er maar in blijft zitten. Daar zit nu de crux. Grof en supers zijn goed gevraagd en als de kleur goed is valt daar een mooie meerprijs op te maken. De kunst is om ook een bestemming voor de middels en de drielingen te vinden. In een mooie grove partij veldgewas zit toch al gauw 30% fijnere maten. De ene sorteerder kijkt naar hoeveel afzet hij heeft voor de middels en past de productie daar op aan. Anderen kijken vooral naar de marge op de grote maten en zien het verder wel. Sommige kleinere bedrijven zonder veel vast personeel doen het rustiger aan en draaien niet of maar een paar dagen.
De verschillen in vraag tussen grove en fijnere maten komt ook terug in de DCA baalprijs deze week. Gemiddeld genomen is de prijs voor een redelijk grove partij iets, met ongeveer €0,50 tot €1 gestegen. De bodem van de markt is redelijk vast terwijl voor supers behoorlijk meer mogelijk is dan een week geleden.
Lees hier de toelichting van DCA Market Intelligence op de nieuwe noteringen.