De Nederlandse uienexport heeft begin december flink herstel laten zien na de dip in de laatste week van november. Het grote verschil zit 'm in de uitvoer naar Senegal.
In de eerste week van december is volgens voorlopige cijfers van KCB en GroentenFruit Huis in totaal 12.000 ton uien verscheept naar Senegal. De week er voor was deze hoeveelheid iets meer dan 3.200 ton. Daarmee maakt het dus nogal wat uit of een boot nog meetelt in de eerste dan wel de tweede week. Een paar dagen uitstel van een boot heeft grote invloed op de weekcijfers.
Gemiddeld gezien is er eind november/ begin december dus zo'n 7.500 ton uien naar Senegal geëxporteerd. Dat past wel weer in de schattingen die verpakkers en exporteurs hadden over de uitvoer in die periode. Zij voorspelden weekexporten van net boven of net onder de 30.000 ton.
In de laatste week van november bleef de totale export van Nederlandse uien steken op 24.637 ton. Dat was een tegenvaller. Vandaag is het cijfer voor de eerste week van december bekendgemaakt. Dat komt uit op 34.043 ton. Als je beide uitkomsten middelt, dan kom je uit op net iets minder dan 30.000 ton. En dat past dus in het beeld dat eerder is geschetst.
In de weken 46 en 47 is Senegal overvoerd met Nederlandse uien. In deze korte periode werd meer dan 32.000 ton uien op de kade van Dakar afgeleverd. Dat kon de logistieke keten daar niet behappen en daardoor bleven er dus pallets staan in afwachting van verder transport. Afnemers trapten daardoor op de rem en dat hebben de Nederlandse verkopers duidelijk gemerkt.
Deze situatie heeft ook grote gevolgen gehad voor de prijsvorming van de uien in Nederland. In plaats van prijzen die met de naderende hoogtijdagen van kerst langzaam maar zeker verder omhoog zouden gaan, ontstond er prijsdruk. En dat werkte verlammend in de markt. Hoewel de uien verre van duur zijn, werden afnemers toch bang dat ze te duur uit zouden zijn. Nu kopen en morgen blijkt dat het goedkoper kan; dat past ze niet.
Deze situatie heeft tot gevolg dat er toch verkoopkansen verloren zijn gegaan. In alle haast om geen marktaandeel te verliezen, hebben de Nederlandse verkopers zich tot vergaloppeerd. Door overvoering van de Afrikaanse markt heeft de Nederlandse uiensector zich flink in de vingers gesneden. Er is daardoor flink wat afzetvolume en marge in de keten verloren gegaan. Met name dat laatste moet de verkopers toch zeer doen.
Achteraf is echter makkelijk praten. De heersende gedachte was dat de uienhonger in Afrika dit jaar door de zeer concurrerende prijzen niet gestild kon worden. Eens te meer blijkt er echter toch een grens te zijn aan de opnamecapaciteit van de belangrijkste markten voor Nederlandse uien. Die grens ligt ongelooflijk hoog, maar door de enorme capaciteit in verwerking en logistiek vanuit Nederland is dat niveau toch bereikt. Met alle gevolgen van dien.