Cees Helder ontvangt thuis aan – hoe kan het ook anders – de keukentafel. Hij heeft zin in het interview. Dat is niet voor niets. De gelouterde chef-kok kijkt met veel voldoening terug op zijn jeugd als boerenzoon.
Niet dat hij zelf ooit ambities heeft gehad in die richting. Als puber hielp hij liever zijn moeder achter het fornuis. Ze bakte zelf brood en appeltaart en kookte niet onverdienstelijk. Geen haute cuisine - buiten de deur eten was er destijds niet bij voor de familie Helder. Maar ze deed het met plezier.
Dat gold ook voor zoon Cees. Die raakte geïnspireerd. Zozeer dat hij al op zijn elfde precies wist wat hij later wilde worden: kok. En niet zomaar één, nee, een goede. Het boerenvak op zich mag hem op zich niet zo hebben getrokken, een paar dingen heeft hij op de boerderij wel geleerd. Als je iets doet, moet je het goed doen. Er voor gáán. Net als zijn vader. ‘Die man had passie voor zijn vak. Hij stond om vijf uur op om de koeien te melken en maakte lange dagen. Zeven dagen per week. Met plezier.
Hij was altijd in de weer om het nog beter te doen. Ook op het gebied van de mechanisatie. We hadden bijvoorbeeld als een van de eersten in de buurt een tractor. Dat ambitieuze heb ik dus niet van een vreemde. Als kok ben je ook zes dagen per week van tien uur ’s ochtends tot middennacht in de weer. Er moet eten op tafel komen. Letterlijk en figuurlijk.’
Dankbaar is Helder ook voor de gemeenschapszin die hij van huis uit heeft meegekregen. Meehelpen op de boerderij was voor hem en zijn drie broers en zus niet meer dan normaal. Daar kon niemand aan ontkomen. Helder heeft daar naar eigen zeggen twee dingen van geleerd: samenwerken is essentieel en respect voor anderen eveneens. Die twee gaan hand in hand.
Warm en degelijk. Zo noemt Helder zijn opvoeding. Die begon in 1948 in de Noord-Hollandse polder bij De Rijp gelegen Starnmeer. Daar, aan het Noordhollandskanaal, runde vader Helder een voor die tijd modaal veebedrijf (dertig melkkoeien, jongvee, wat varkens en schapen).
Cees was de middelste van een gezin met vijf kinderen. Aanvankelijk zag het er naar uit dat zijn op één na oudste broer het bedrijf ging overnemen; die volgde de Hogere Landbouwschool, maar zag daar uiteindelijk toch vanaf. Net als Cees en de andere kinderen. Cees volgde de opleiding brood en banket aan de LTS in Schagen. Hij wilde daarna verder studeren aan de Hogere Hotelschool. Om te worden toegelaten en omdat hij zijn algemene ontwikkeling te laag vond, deed hij vervolgens eerst de ulo. Met succes.
Na aanvankelijk te zijn afgewezen in Den Haag, was er voor hem op de Hogere Hotelschool in Maastricht wel plaats. Helder was dolgelukkig. Maar het mocht niet zo zijn. De opleiding was te duur. Omdat zijn ouders de studies van de twee oudere broers ook al betaalden, was er geen geld meer voor die van hun middelste zoon........
Dit is een deel uit het interview met Cees Helder in het boek Boeren in Business, Succesvolle Nederlanders over hun boerenroots.
U kunt Boeren in Business heel eenvoudig bestellen via bol.com. Vandaag besteld, morgen in huis. Het boek heeft een gelimiteerde oplage.
In het boek, een uitgave van Boerenbusiness.nl, staan twaalf indringende gesprekken van twaalf bijzondere boerenkinderen. Met naast Helder onder meer Cor van Zadelhoff, de grootste makelaar van Nederland, Olympisch schaatskampioen Marianne Timmer, wijlen Jaap Buijs, de succesvolle artiestenmanager uit Volendam, Marktplaats-oprichter Bob Crébas en beursgoeroe Jaap van Duijn.
Foto Cees Helder: Aleksander Willemse
© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.