Dossier | Uienexport

Verschillen in de weekexport zijn dit seizoen groter dan vorig seizoen. Daar komt deze week geen verandering in. Na ruim 35.000 ton in week 38 hebben de Nederlandse exporteurs in week 39 weer een flinke stap terug gedaan.

Records worden misschien niet gebroken met de export dit uienseizoen en er wordt her en der geklaagd dat we een flinke achterstand hebben ten opzichte vorig seizoen. Maar als er een boot voor Afrika ligt is de stemming in eens veel positiever. Uit de exportcijfers blijkt wel waarom.

De Nederlandse uienexport blinkt tot nu toe uit in een zekere mate van stabiliteit. Wel of geen boot Afrika zie je terug in de cijfers, maar records worden in elk geval niet gebroken. De grootste verrassing van deze week zit misschien wel in de bijstelling van week 36, op basis van de nagekomen informatie.

De uienprijzen op de regionale beurzen staan ietwat onder druk. Er is een zekere schifting tussen de partijen in de schuur en de laatste af land uien. De export breekt tot nog toe geen records. Sommige sorteerders maken zich daar zorgen over terwijl het op de telers nauwelijks indruk maakt.

Het is Afrika voor en Afrika na in de uienexport op het moment. Op Groot-Brittannië na zijn het alleen Afrikaanse landen in de exportcijfers deze week die meer dan 1.000 ton afnamen. De weekexport breekt overigens geen records maar er werd in week 36 wel weer een tandje bijgeschakeld.

In de eerste helft van het seizoen moeten de Nederlandse uienexporteurs het hebben van de vraag uit Afrika. Tot nu toe was het vooral Senegal dat kar trok wat dat betreft. Maar nu lijkt de tweede grote afnemer op het continent ook aan te haken.

De uienprijzen op de regionale beurzen blijven redelijk stabiel maar heel veel handel is er niet. Telers, handel en verwerkers hebben moeite om tot elkaar te komen. Prijs is bij de teler het pijnpunt terwijl verwerkers de kwaliteit als het grote risico zien.

Niet alleen in Nederland maar ook in Duitsland, Polen en het Verenigd Koninkrijk is de oogst van zaaiuien in volle gang. Telers sluiten daarmee het boek van wederom een lastig groeiseizoen en proberen het gewas zo goed mogelijk te bewaren en af te zetten. De marktsituatie is over de hele linie vergelijkbaar te noemen.