Lage graanprijs geeft isoglucose nieuwe kans

De Europese Commissie verwacht dat het areaal granen in de Europese Unie voor seizoen 2018/2019 met 718.000 hectare afneemt. Hiermee komt het totale areaal uit op 54,83 miljoen hectare uit. Kijkend naar de gemiddelde opbrengst over 5 jaar levert dat een oogst van 304 miljoen ton op.

Hogere glucoseproductie
Opvallend is de verwachting van de Commissie dat het graanverbruik voor de productie van isoglucose toeneemt; het gaat dan om korrelmaïs en tarwe. Dit wordt mogelijk gemaakt door de beëindiging van het suikerquotum. In het verleden was de productie van de zoetstof glucose-fructosestroop eveneens gelimiteerd (tot 690.000 ton). Schattingen voor de productie in het quotumloze tijdperk lopen ver uiteen met maxima van 2 miljoen ton.

De interesse in de zoetstof wordt bepaald door 2 factoren: de prijs van graan en de prijs van suiker. Met een suikerprijs van €350 tot €400 per ton moet de sector zijn best doen om te kunnen concurreren. Bovendien is de reputatie van isoglucose soms een issue.

Kansen in Oost-Europa
Vooral in Oost-Europa liggen kansen voor producenten. In landen als Roemenië en Hongarije wordt enorm veel maïs geproduceerd, terwijl de bietenteelt de grootste moeite heeft om rendabel te draaien. Omschakeling naar isoglocose kan een oplossing zijn. Bovendien zijn bestaande glucosefabrieken relatief gemakkelijk om te bouwen.

Ook zetmeelfabrikanten hebben de afgelopen jaren investeringen gedaan om isoglucose te produceren. Nieuwe fabrieken worden niet gebouwd; daarvoor is het risico te groot.

Graanprijs geeft ruimte
Wordt de bietsuikerverwerking lastiger voor Centraal- en Oost-Europese landen, dan kan een suikertekort ontstaan. Daardoor krijgt isoglucose nieuwe kansen. Stijgt de granenprijs, dan is die situatie lastig. De afgelopen jaren is maïs op de Matif een stabiele grondstof gebleken. De prijzen schommelen al sinds eind vorig jaar rond de €155 per ton. Het was voor het laatst in 2013 dan maïs boven de €200 noteerde.