Wat tackelt een hogere prijs voor snijmaïs?

Wel wordt er minder aanbod gezien. Door de matige vraag levert het echter nog geen stemming op. Vooral uit het grensgebied tegen Duitsland aan komt minder aanbod. Veel product blijkt al weg. Iets wat in de hand gewerkt wordt door de lagere opbrengsten tijdens de oogst. Het aanbod wat er is blijkt van goede kwaliteit. 

Toch is er niet direct een reden voor zorg, want prijzen worden in bedwang gehouden door het aanbod van alternatieve producten. Zo kon de tarweprijs iets toenemen, maar het is verre van indrukwekkend waardoor prijzen van alternatieve producten amper toenamen. Het betekent dat er voldoende alternatieven zijn om in te zetten wanneer de prijs van snijmaïs te veel gaat oplopen. 

In het kuilgras is het ondertussen rustig. Wel blijkt de kwaliteit op steeds meer plaatsen niet mee te vallen. Een verklaring voor de melkproductie die niet wil vlotten. Daar bovenop ziet het er naar uit dat lang niet overal de koeien helemaal fit zijn. Wat inhoudt dat niet de regeling geld-voor-minder-melk en het fosfaatreductieplan hun tanden laten zien, maar andere factoren die tegenwerken. Spannend wordt het dan wat er richting het voorjaar gaat gebeuren wanneer de koeien beginnen met afkalveren.

Het matige kuilgras wordt aangevuld met structuurproducten wat vooral voelbaar is in het stro. Zo ligt de onderprijs voor tarwestro ongesneden op 110 euro per franco boerderij. Voor gesneden product ligt de prijs eerder op 120 tot 125 euro per ton. De animo voor gerst is iets minder dan andere jaren, waardoor de premie ook minder hoog uitpakt.

Stabieler zijn de hooiprijzen. Zo noteert weidehooi een 140 tot 180 euro per ton franco boerderij. De prijzen voor graszaadhooi blijven eveneens stabiel op 125 tot 140 euro per ton franco boerderij.