Melkveehouders vragen mondjesmaat weer voer

Ondertussen heeft een aanhoudend hogere melkprijs de bedrijven weer wat ademruimte gegeven. Wat niet wegneemt dat het op plaatsen nog steeds krap blijft. Tegelijk hangt het fosfaatreductieplan en een korting op de rechten de melkveehouders nog boven het hoofd. Het verklaart waarom het nog geen storm loopt in de ruwvoeders.

Zo er al vraag naar snijmaïs bestaat komt die vraag vooral uit het zuiden van het land. Op andere plaatsen is in het najaar wat te krap ingekocht, waardoor ook die veehouders zich weer melden. Gemiddeld vinden de zaken plaats tussen de 57 en 62 euro per ton franco boerderij. Het hele seizoen drukt de mindere maïsoogst in België al zijn stempel op de markt, maar het heeft nog niet voor extreme uitschieters in de prijs kunnen zorgen.  

Veel rustiger is de handel in kuilgras. Daar valt dan ook niet echt een prijs aan te verbinden. De meeste melkveehouders hebben voldoende eigen gras. Een klein minpunt is op veel plaatsen de tweede snede gras. Die is door omstandigheden rond de oogst wat te lang geworden en daardoor minder smakelijk. Het vraagt wat meer creativiteit.   

Een constante vraag blijft er naar structuurproducten. Vooral tarwestro kan rekenen op een vrij constante vraag. Het levert een prijs op van 105 tot 115 euro per ton aan de onderkant. Dit is franco boerderij. Gerstestro beweegt qua prijs tussen de 110 en 115 euro per ton. Voor gesneden product loopt de prijs automatisch op.

Weidehooi vindt minder goed zijn weg naar de veehouders, maar daar staan paardenhouders tegenover. Het levert een stabiele 160 euro per ton op. Graszaadhooi beweegt tussen de 125 en 140 euro per ton franco boerderij.

Waar de markt voor ruwvoeders nog prijshoudend is staan de prijzen voor bijvoeders iets meer onder druk. Er wordt gesproken van meer aanbod dan vraag. Vooral de vezels en bierbostel liggen goed in de markt. 

Meer prijzen