Tegenwind voor Nieuw-Zeelandse melkers neemt toe

Fonterra heeft nog niet goed en wel aangekondigd de melkprijs te verlagen of de Global Dairy Trade (GDT) noteert de laagste prijs in 1 jaar tijd. Het is de eerste hoek van waaruit de melkveehouders een klap te verwerken krijgen.

Opleving niet meer dan dat
Op de veiling van 19 december zakte de gemiddelde melkprijs terug naar $2.969 per ton. Door de daling bewijst de opleving van de voorgaande veiling niet meer geweest te zijn dan een korte opleving. Op de valreep bereikt de veiling het laagste punt van 2017. Tegelijkertijd blijft de prijs ver weg van het dieptepunt van $1.815 per ton, wat op 4 augustus 2015 aangetikt werd.

Over de gehele linie daalden de prijzen met 2,3% tot 7,9%. Boter schrijft de kleinste daling op, waar de prijs van cheddar het sterkste afnam. Trendzetter volle melkpoeder schrijft een daling op van 2,5% en komt daarmee uit op $2.755 per ton. Grofweg wordt een prijs van $3.000 dollar aangehouden voor een kostendekkende melkprijs.

Nu het gat tussen deze grens en de actuele notering van volle melkpoeder groter wordt, neemt de spanning rond de melkprijs toe. Goed nieuws is dat Fonterra aangeeft al een groot volume van tevoren verkocht te hebben. Of het voldoende is om verdere prijsdalingen uit te sluiten, moet nog blijken. Tegelijkertijd hebben melkveehouders de kans om via de termijnmarkt de prijs vast te zetten. Degenen die dit in een vroeg stadium hebben gedaan, plukken daar nu al de vruchten van.

Wat is de tweede klap?
Lagere prijzen compenseren melkveehouders doorgaans met meer liters, maar hier knelt het. Melkveehouders in Nieuw-Zeeland blijken hinder te ondervinden van de droge omstandigheden. Hierdoor groeit er minder gras en wordt ook een achterstand gezien in het aanleggen van de voervoorraden voor de winter. 

Het mes snijdt aan 2 kanten. Aan de ene kant houdt een mindere kwaliteit gras minder liters melk in. Dit kan worden opgevangen door het geven van aanvullende voeders, maar dat levert weer een hoger kostplaatje op. Juist dit laatste is een grote gok, nu de markt geen harde garanties geeft voor een stabiele melkprijs.

Aan de andere kant kunnen kleinere voorraden in de winterperiode voor hogere kosten zorgen, dan wel inhouden dat er minder vee aangehouden wordt. Daarmee zet de trend, die wijst op een daling van het aantal stuks vee, verder door. Dat dit in de melkaanvoer amper wordt teruggezien, is toe te schrijven aan een hogere melkproductie per koe.

De Nieuw-Zeelandse melkveehouders bewijzen in november over voldoende kennis te beschikken om de eerste problemen teniet te doen. Zo komt de melkproductie uit op 2,96 miljoen ton. Dat is een plus van 4,2% ten opzichte van vorig jaar. Over december wordt het een stuk lastiger om deze plus vast te houden. 

Bacterie plaagt de sector
Een derde klap krijgt de sector van een uitbraak van de bacterie mycoplasma (MYC). Doordat de uitbraak steeds meer bedrijven treft, begint de omvang zo groot te worden dat het niet meer genegeerd mag worden. Het gaat hier om een bacterie die mastitis veroorzaakt en via de bloedbaan de uier bereikt. Hij verspreidt zich onder meer via de melk en is daardoor zeer besmettelijk.

Het is niet duidelijk wat de bron van besmetting is. Wel blijkt dat het niet goed lukt om de besmettingen een halt toe te roepen. Of het komt doordat melkveehouders de procedure niet goed naleven of de procedure niet voldoet, wordt nu onderzocht. Dat deze klap de gevaarlijkste en grootste is, blijkt onder meer in Southland. Daar pasten alle melkveehouders die op de informatiebijeenkomst afkwamen niet eens in de zaal.

Spannende tijden
Het zit de melkveehouders in Nieuw-Zeeland niet mee. Vanuit 3 hoeken krijgen ze met uitdagingen te maken. Daar bovenop is de Europese Unie steeds dominanter op de markt en zijn het steeds minder de invloeden vanuit Nieuw-Zeeland die de prijs op de wereldmarkt bepalen. Seizoen 2017/2018 wordt met recht een periode waarin het erop of eronder is voor de sector.

$1 = € 0,8438Meer melk dan voorzien drukt de prijzen.