Een sterke vraag en voorzichtige verkopers maken dat de prijzen voor vloeibare zuivel hard omhoog gaan, vooral aan de zijde van eiwit. De vetrijke producten deinen een beetje mee.
Dit blijkt uit de wekelijkse noteringen van DCA. In het kielzog van de vloeibare zuivel worden ook de noteringen voor kaas en poeders mee omhoog getrokken, maar in een veel kalmer tempo.
De prijsstijgingen bij de rauwe melk overtroffen, gerekend naar percentages, net de prijsstijging bij mager melkconcentraat. Vooral in Duitsland lijkt het tempo van prijsstijgingen hard te gaan.
Rauwe melk noteert deze week evenwel ook in Nederland een recordprijs van gemiddeld €52,50 per 100 kilo, hoger dan tijdens de piek eind vorig jaar.
Door de sterke vraag naar eiwitrijke producten lijken momenteel de rollen omgedraaid voor wat betreft room en magere melkconcentraat. Fabrikanten zagen concentraat meestal als bijproduct van de roomwinning, maar nu is concentraat meer gevraagd en schaarser dan room. Als gevolg hiervan schoot de notering voor magere melkconcentraat deze week omhoog naar €3600 per ton droge stof, een all-time high.
De kaasprijzen leken volgens bijvoorbeeld de Duitse officiële noteringen stabiel, maar op grond van deze week gedane handel blijkt uit de DCA-notering dat er toch nog steeds een opgaande lijn in de prijzen zit.
Zuivelproducenten kunnen mooie prijzen beuren voor diverse commodities op de vrije markt. Toch profiteren daar lang niet alle bedrijven van, omdat ze gebonden zijn door langer lopende contracten of een nog steeds krappe melkaanvoer. Dit laatste wordt geleidelijk aan wel minder. Ook de gehalten in de melk lopen op. Toch blijken ook de bedrijven die wel kunnen profiteren van de hoge 'vrije' prijzen redelijk voorzichtig. Ze willen voorkomen dat ze nu te veel product verkopen, dat ze op een later moment toch nog nodig kunnen hebben. Dan weer moeten bijkopen zou financieel zeer onvoordelig uitpakken.