In Zuid-Amerikaanse landbouwgrond beleggen

Beleggen in landbouwgrond is al enige tijd een aantrekkelijke optie voor wie het zich kan veroorloven. Wie investeren er zoal in landbouwgrond in Uruguay? In de praktijk tref ik vooral managers uit internationale voedselindustrie, managers uit financiële sector en grondbezitters uit de landbouwsector.

Vaak is er bij iedere belegger wel affiniteit met de landbouw. Beleggen doen zij meestal op persoonlijke titel of samen in een investeringsclub. Dan is er nog een buitencategorie die vaak minder serieus en wat impulsiever is, namelijk de toerist die zo enthousiast is over Uruguay, dat hij of zij er graag land wil bezitten. Het idee is dan om te beleggen in grond en er in de toekomst wellicht te gaan wonen. Vaak loopt het bij deze beleggers na enige tijd spaak, omdat zij zich niet goed in de materie hebben verdiept.

Voor iedere belegger geldt dat in eerste instantie een vergelijking wordt gemaakt tussen verschillende landen. In mijn ervaring maakt de Europese belegger vooral een vergelijking tussen Canada, Roemenië en Zuid-Amerika. Daarbij kijkt hij uiteraard naar de prijzen per hectare, de mogelijke opbrengsten en vooral ook naar de juridische zekerheid die een investering in landbouwgrond kan bieden.

Ten algemene is beleggen in landbouwgrond in Zuid-Amerika aantrekkelijk vanwege de grondprijs per hectare, het klimaat dat dubbele oogsten mogelijk maakt en de grote percelen die ook nog ruim beschikbaar zijn en ook al in productie zijn en daardoor direct rendement op leveren. Bovendien geldt als groot voordeel dat dit rendement kan worden behaald zonder enige overheidssteun. Dus geen braakpremies van de Europese Unie, zoals die in Oost-Europa worden betaald.

Tenslotte geldt als een groot voordeel dat de landbouw in Zuid-Amerika over het algemeen met lage kosten wordt uitgevoerd en dat de opbrengsten nog veel ruimte voor groei bieden. Die groei kan bij voorbeeld worden gerealiseerd door intensiever gebruik van kunstmest, diervoeders en moderne technologie. Het aantrekkelijke van de potentiële stijging van het rendement is dat de waarde van de grond ook mee stijgt. De waardestijging van de grond is uiteraard waar het de belegger op de lange termijn om te doen is: het jaarlijks rendement uit de landbouwactiviteit is secundair.

De vergelijking tussen Zuid-Amerikaanse landen leidt tegenwoordig vaak tot een vergelijking tussen Uruguay en Paraguay. Brazilië heeft beleggingen in landbouwgrond door buitenlanders namelijk vrij stevig aan banden gelegd en Argentinië is voor velen niet aantrekkelijk vanwege de belemmeringen die de landbouwsector worden opgelegd.

Paraguay daarentegen is vaak wel aantrekkelijk, omdat de prijzen per hectare relatief laag zijn, het belastingtarief met 10 procent ook relatief laag is en de opbrengsten per hectare vergelijkbaar zijn met andere Zuid-Amerikaanse landen. Daar tegenover staat dat in Uruguay de politieke stabiliteit en juridische zekerheid velen de zekerheid biedt die hen overhaalt om juist te beleggen in landbouwgrond in Uruguay. 

 In Uruguay bestaat een goed functionerend kadaster en een juridisch stelsel dat de eigendomsrechten van de belegger volledig veilig stelt. Ook geldt als belangrijk pluspunt voor Uruguay dat het geen enkel probleem oplevert om financiële overboekingen uit te voeren. De rendementen worden zonder enige belemmering overgemaakt naar de Europese belegger.

Naast de financiële beleggingen zijn er ook de agrarische bedrijven die zich in Uruguay willen vestigen of er willen uitbreiden. Er zijn talrijke voorbeelden, zoals de geitenhouderij van een Frans echtpaar. Zij hebben een geitenfokkerij in de buurt van Punta del Este, melken deze dieren en maken er geitenkaas volgens Franse traditie. Deze producten vinden gretig aftrek op de veeleisende markt van restaurants en hotels in Punta del Este. De internationale clientèle verlangt goede ambachtelijke producten en daarin voorziet deze geitenhouderij. 

Andere voorbeelden betreffen de Canadezen die in Uruguay bosbessen gaan verbouwen en exporteren naar Noord-Amerika en Europa. Groot voordeel is dat de oogsttijd van de bosbessen (december) samenvalt met de winter op het noordelijk halfrond. Daardoor kunnen heel aantrekkelijke prijzen worden berekend.

Ook sinds een jaar actief is een Duitser die homeopatische kruiden verbouwt op een kleine boerderij aan de atlantische kust. Ook zijn er tal van buitenlanders die grond hebben gekocht om olijven te produceren ten behoeve van olijfolie. Dergelijke specialistische activiteiten zijn in Uruguay heel innovatief en worden met open armen ontvangen.

Wilfred Morren
Eigenaar van onafhankelijk adviesbureau voor agribusiness Morren Consultores in Montevideo, Uruguay

Wilfred Morren

© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.