Zwitsers ook komend seizoen kopers van aardappelen

Het teeltseizoen ging dit voorjaar slecht van start, toen in totaal 150 tot 200 millimeter water viel in de belangrijke teeltgebieden. De aardappelen die begin april zijn gepoot hebben dit wel overleefd, maar de kwaliteit valt tegen. Er zijn vooral problemen met groeischeuren. Sommige laat geplante gewassen hebben opkomstproblemen gehad. De moederknol rotte weg door zuurstofgebrek.

Ernst Arn, CEO van het Zwitserse aardappelhandelsbedrijf Terralog, schat in dat vijf tot tien procent van het areaal verloren is gegaan dit voorjaar. ‘Afgelopen week viel nog eens 80 millimeter water’, zo laat hij weten. ‘Deze week loopt de temperatuur op tot ver boven de dertig graden, waardoor de gewassen met veel stress te maken hebben. Als gevolg van het weertype vrezen we dat ook Erwinia-besmetting naar voren zal komen.’

Als gevolg van de problemen in eigen land zijn de Zwitsers dit jaar al vroeg op pad om aardappelen te importeren. Het gaat in bijna alle gevallen om het ras Agria. Dit is het grootste ras in eigen land. Alleen topkwaliteit komt voor export in aanmerking. ‘We beschikken zelf over voldoende product met een gemiddelde kwaliteit. Waar we naar op zoek zijn is de beste kwaliteit en daar willen we voor betalen’, zegt Arn. ‘Voor de Zwitserse kopers is de prijs niet direct het probleem. Ze zijn bereid hiervoor te betalen. We hebben ook met kosten van de douane en transportkosten te maken. De aardappelprijs is maar één onderdeel.’

Arn is vooral in het zuidwesten van Nederland op zoek naar Agria. ‘Daar kijken we nu al rond. Daarvoor hebben we afspraken met partners maar misschien dat we dit jaar ook een aantal nieuwe relaties aangaan. Ook maken we directe leverafspraken met telers. In Nederland zijn de telers relatief klein. Ze kennen hun product en de kwaliteit. Koop je bijvoorbeeld van een grote Duitse teler, dan ligt die verhouding soms anders. Bovendien kan de Nederlandse boer zich onderscheiden op dit vlak.’

Een hindernis voor de Zwitserse aardappelimport is het importquotum. De aardappeltelers hebben een stevige vinger in de pap met hun belangenbehartigingsorganisatie. Zij bepalen mede hoeveel product mag worden ingevoerd. De WHO (Wereld Handels Organisatie) stelt als eis dat vijf procent van de markt openbaar moet zijn voor vrije wereldhandel. Het gaat om 6.500 ton voor de tafelaardappelmarkt en 12.500 ton voor de verwerkende industrie. Het tafelaardappelquotum wordt vooral met vroege aardappelen vanuit Noord-Afrika ingevuld.

Daarnaast stellen de overheid, verwerkers en telers samen een extra importquotum vast per jaar. Afgelopen jaar werd in totaal 23.400 ton geïmporteerd. Goedgekeurd door de telers. Het doel is dat het totale Zwitserse aardappelvolume moet worden opgebruikt. Hoe meer je verbruikt, des te meer je als verwerker mag importeren. Ieder jaar levert het quotum wel wat discussie op maar de partijen moeten uiteindelijk samen tot een beslissing komen.