5 redenen waarom aardappelprijs niet stijgt

1. Weerstand op €25 per ton
Ondanks de zeer lage opbrengsten en enorme extremiteiten die het afgelopen seizoen kenmerkte, de recordverwerking  en goede fritesafzet wil de markt niet boven de €25 komen. Dit niveau lijkt het nieuwe plafond te worden, waar vroeger prijzen tot €40 werden betaald in tekortsituaties. De grote hoeveelheid contractaardappelen maakt dat verwerkers meer gecontroleerd op de markt actief zijn. In het verleden waren het vaak handelaren die voor reuring zorgden om verkoopverplichtingen af te dekken.

2. Uitwisselbare rassen
Uitwisselbaarheid van verschillende soorten rassen maakt dat de buffer voor verwerkers groter is geworden. In tijden van schaarste wordt ook gebruik gemaakt van dubbeldoelrassen, exportaardappelen, tafelaardappelen en bovenmaats pootgoed.

3. Betere verwerkingsprocessen
Door de continue verbetering en optimalisatie van verwerkingsprocessen zorgt ervoor dat verwerkers steeds meer verschillende kwaliteiten tot frites kunnen verwerken. Waar in het verleden alleen 50 mm opwaarts van bepaalde kwaliteiten en rassen tot frites konden worden gemaakt, kan er nu veel meer. Dit is ook zichtbaar in de vlokkenmarkt. In het verleden was er vaak aanbod van ondermaat, afkeuringen, bruinbakkende aardappelen, blauwpunten enzovoorts. Afgelopen seizoen was er eigenlijk geen aanbod van tweede soort. Alles wat de fabriekspoort binnen wordt gereden, komt er niet meer uit. Specialiteitenlijnen, eigen vlokken lijnen, geavanceerde  intake lijnen, blending, en elektronische sorteerinstallaties maakt dat er veel mogelijk is.

4. Teelt op zand neemt toe
De teeltgebieden van aardappelen worden steeds verder uitgebreid. In de originele teeltgebieden (Nederland, België en Duitsland ) zien we een duidelijke verplaatsing naar andere gebieden. Andere grondsoorten die in het verleden niet geschikt geacht werden voor de teelt van aardappelen, worden nu wel gebruikt. Andere rassen en verder toegenomen mechanisatie maakt dat er nieuwe telers bijkomen. En met een transport van 300 tot 400 kilometer vanaf de verwerkende industrieën zorgt dit ervoor dat de bufferzones steeds groter worden. In Noord Frankrijk vindt een forse toename plaats van de teelt van fritesaardappelen, België groeit enorm in Wallonië en Nederland ziet de teelt sterk groeien in de zandgebieden. Het is net als een rivier, hoe groter de uiterwaarden hoe minder kans op overstromingen.

5. Tafelaardappel minder geliefd 
Het tafelaardappelsegment  blijft krimpen. Steeds minder mensen eten gekookte aardappelen, dat geeft druk op de markt. Deze ‘overschotaardappelen’ kunnen deels in de exportmarkt worden afgezet en om gaten in andere markten op te vullen. Door de grote hoeveelheid gecontracteerde fritesaardappelen, is de kans dat bij een mogelijk tekort een run komt op de vrije fritesaardappelen. Echter als die niet opgejaagd wordt door de export markt (uit Zwitserland, Engeland of bijvoorbeeld Rusland), dan blijft de markt zijn bovenkant zien op €25.

Het blijft een natuurproduct en de aardappelen groeien niet onder een afdak. Daarmee blijft het weer de belangrijkste koopman. Maar dat de marktstructuur aan het veranderen is, lijkt een onomkeerbaar proces.