Suikermarkt krijgt wéér prijsimpuls uit andere hoek

De suikerkoers op de termijnmarkt in zowel London als New York bevond zich sinds april op het hoogste niveau in elf jaar tijd en is om verschillende redenen tot deze hoogte gestegen. Uiteindelijk heeft het allemaal te maken met de beschikbaarheid van de grondstof, welke de afgelopen maanden wereldwijd steeds verder onder druk kwam te staan.

Op de spotmarkt in Europa wordt suiker inmiddels verhandeld voor een gemiddelde prijs van €812 per ton, een stijging van 82% vergeleken met april 2022. Kijken we terug naar april 2020, toen stond de prijs nog lager met gemiddeld €350 per ton. De termijnmarkt hobbelt wat achter de spotmarkt aan, maar geeft een duidelijk indicatie wat er allemaal speelt en hoe groot de impact is van verschillende zaken, zoals de Braziliaanse suikerrietoogst.

Sinds het einde van mei leek het er eindelijk op dat de suikermarkt in wat rustiger vaarwater kwam door de vlotte en goede Braziliaanse suikerrietoogst. De zorgen over krappere voorraden en de beschikbaarheid van suiker – met name op korte termijn – werden daardoor deels verlicht. Als 's werelds grootste suikerexporteur is het land van grote invloed op de wereldwijde beschikbaarheid en voorraden van suiker. Maar net als voorgaande maanden kwam er een prijsimpuls vanuit een andere hoek, wat de druk op de ketel weer opvoerde. Berichtgeving over het weerfenomeen El Niño vorig weekeinde zette de verliezen van eerder deze maand weer om in een forse plus. 

El Niño is officieel begonnen, zo zeiden meteoorlogen van het Amerikaans meteorologische instituut NOAA. Door de bekendmaking steeg het ruwe suikercontract op de termijnmarkt in New York met 4% tot 25,48 cents per pond, terwijl de notering ook nog 1% was gedaald ten opzichte van waar het mee opende. Het witte suikercontract in London steeg met 3% iets minder hard en kwam uit op $689 per ton. 

Invloed El Niño
Het natuurverschijnsel leidt vaak tot extreem weer en hogere temperaturen waarvan de effecten in december vaak het sterkst zijn. Zo wordt er in de herfst en winter in de VS veel meer neerslag voorspeld bij een El Niño en heeft Zuid-Amerika juist te maken met meer droogte. In Australië en Azië is de kans op droogte ook veel groter en die speculaties vertalen zich nu al op de termijnmarkt. 

De beschikbaarheid van suiker kan daardoor verder onder druk komen te staan en landen die veel produceren zoals India, Thailand en natuurlijk Brazilië zullen minder exporteren. Dat terwijl de beschikbaarheid van suiker en de voorraden op dit moment al onder druk staan.

India, dat dit jaar zijn suikerexportquotum op 6,1 miljoen liet staan door de magere suikerproductie van afgelopen jaar, neemt nu ook maatregelen tegen het weerfenomeen. Vandaag (maandag 13 juni) meldde persbureau Reuters dat de Indiase regering overweegt om de suikerexport pas toe te staan aan de start van het nieuwe verwerkingsseizoen, dat begint op 1 oktober. Daarmee zou het land de komende maanden dus niets meer exporteren, terwijl er veel vraag is naar suiker. India wil niet het risico lopen dat suiker schaars wordt en voorkomen dat de prijzen in het binnenland veel zullen stijgen.

Nordzucker ziet groter bietenareaal
Dat de suikerproductie afgelopen seizoen tegenviel, blijkt ook uit cijfers van de Duitse suikerproducent Nordzucker. Het bedrijf maakte vorige week bekend dat de suikerbietenopbrengst van 2022 in totaal 10% lager lag door tegenvallende opbrengsten. Daardoor ontstond ruimte in de productielijn, wat zij deels hebben gecompenseerd met geïmporteerde ruwe rietsuiker. Hoewel het nog vroeg in het seizoen is, verwacht Nordzucker voor 2023 een aanzienlijk hogere suikerproductie met 16,6 miljoen ton.

Nordzucker bevestigt dat de bietenzaai in Europa lager is dan andere jaren, maar ziet daartegenover wel een groei in het Europese areaal. Dat terwijl Frankrijk dit seizoen opnieuw fors zou dalen als grootste bietenteler van Europa. Hun eerste prognose is een groei van 2,7% van het areaal, wat voortkomt uit een toename van de teelt in Polen, het VK maar ook landen waar de bietenteelt wat kleiner is. Door dit te vermenigvuldigen met de langjarig gemiddelde opbrengst van de bieten, kom je na suikerbietverwerking uit op het volume van 16,6 miljoen ton suiker. Echter is door de suikerproducent in deze voorspelling niet de huidige achterstand door de latere zaai meegenomen.