Teler en handel in uien zijn zoekende naar strohalmen

Dat betekent dat er ook wekelijks strijd geleverd wordt aan de noteringtafel van de regionale beurzen. Op basis van gedane zaken die voorkomen op transactielijsten is te zien dat langzaamaan de inkoopniveaus stijgen. Daarbij is het in het inkoopkanaal met name te doen om de grovere sorteringen. De fijnere sorteringen zijn over het algemeen stabiel.

Telers met vrije uien dubben wat te doen: bij de huidige beperkte vraag aanbod geven of juist het geduld bewaren. Duidelijk lijkt momenteel wel dat de handel/sorteerder momenteel niet de muziek gaat maken, ook al is het wekelijks lastig aan uien te komen. Aan de zijde van de baalprijs is weinig extra’s te halen.

De huidige uienmarkt laat zich het beste samenvatten als zeer rustig. De laatste exportcijfers kunnen mogelijk nog enige euforie aanwakkeren (nog steeds een record), maar insiders geven aan dat in week 5 de laatste Senegal transactie zit verwerkt. In week 5 was Senegal goed voor 6.888 ton.

De verpakkers zitten momenteel redelijk klem. De teler vraagt in verhouding tot de te realiseren baalprijs ‘veel geld’ voor zijn uien. De meeste kosten van de uienteelt zijn gemaakt waardoor de teler momenteel geen haast met verkopen lijkt te hebben. Bovendien hebben de uien een goede kwaliteit, waardoor het lang(er) bewaren weinig problemen oplevert.

De handel is zoekende naar strohalmen waaraan men zich kan vasthouden. Hoewel landelijke voorraadmetingen er niet meer zijn, wordt op basis van hectare opbrengsten in relatie tot het exportcijfer een fictieve voorraad geraamd. Als die al lager zou zijn dan afgelopen jaar, dan nog is er exportvraag nodig om deze hoeveelheid af te zetten.

Geschat wordt dat er dit seizoen wekelijks nog 17.000 ton uien moeten worden geëxporteerd. Deze hoeveelheid werd het afgelopen jaar (week 9 tot en met einde seizoen) niet gehaald (gemiddeld 14.500 ton). En toen lag de vraag en afzet van uien op een beduidend hoger niveau. Met andere woorden, er is nog een lange weg in uien te gaan.