Nu handelen legt stevige bodem in tarwesaldo

Het zijn vooral de kosten van kunstmest die het kostenplaatje van wintertarwe veranderen. Wie vorig jaar 250 euro per hectare aan kunstmest kwijt was betaalt volgend voorjaar misschien wel 600 euro. Een prijsstijging van 140%. Wordt de stikstofgift deels in de vorm van drijfmest gegeven dan is die stijging wellicht iets lager. Het is niet ondenkbaar dat volgend voorjaar de te ontvangen bedragen voor drijfmest ook een heel stuk lager liggen dan akkerbouwers gewend zijn. Wie logistiek ongunstig is gevestigd moet misschien wel gaan betalen voor drijfmest.

Prijzen nieuwe oogst
Ook de tarweprijzen zijn flink gestegen in een jaar tijd. Een jaar geleden kon op de Matif-termijnmarkt tarwe voor de nieuwe oogst worden verkocht tegen bedragen rond de 190 euro per ton. Inmiddels staat het september 2022 contract op 240 euro per ton. Kijkend naar de meerjarige tarweprijs dan is dat een relatief hoog prijsniveau.

In de fysieke markt ligt de tarweprijs voor levering aan de put in augustus 2022 nu rond de 225 euro per ton. Als vuistregel wordt een prijs gehanteerd die zo'n 10% onder de termijnmarktnotering ligt. Momenteel is dat met 6% zelfs nog iets minder. Dat is nog geen vetpot – zeker niet afgezet tegen de huidige prijzen van zo'n 270 euro per ton – maar ze bieden wel zekerheid.

Opleving blijft?
Insiders verwachten niet dat de tarwemarkt veel in moet leveren het komend seizoen, al is dat nog wel heel erg ver weg. Er zijn verschillende redenen om aan te nemen dat dit het geval gaat zijn. Tijdens de coronapandemie hebben landen over heel de wereld hun voorraden uitgeput. Deze moeten worden aangevuld en dat is nog altijd niet gebeurd. Bovendien hebben landen die afhankelijk zijn van import liever teveel voorraad dan te weinig. Blijft de tarwe relatief hoog geprijsd, dan moet dure tarwe worden ingekocht en dat doen de landen liever niet.

Een andere reden waar nu al wat over valt te zeggen is het areaal. Tarwe mag dan meer opbrengen dan in de voorbije 9 jaren, het is niet vanzelfsprekend dat akkerbouwers dit ook zaaien. Om te beginnen spelen de weersomstandigheden een belangrijke rol. In Rusland is het nog steeds zeer droog en dit zorgt ervoor dat akkerbouwers niet zaaien. Bovendien is het bij de huidige inputprijzen niet verstandig om te gokken. Ook in de VS is het droog voor de inzaai van wintertarwe. Ondernemers hebben wat te kiezen want, ook koolzaad kent een zeer hoge marktprijs. Bovendien zijn andere oliehoudende zaden als zonnebloemen ook gewild en is de maïsprijs goed.

Rusland onzekere factor
Uiteindelijk heeft het groeiseizoen het meest in de melk te brokkelen. Hoe komen de wintergranen de winter uit en wat doet het weer. Een onzekere factor blijft Rusland. De granensector gaat er van uit dat op z'n minst begin 2022 de exportbeperkingen verder worden aangescherpt. Bijvoorbeeld door de tarieven te verhogen of andere additionele maatregelen. 's Werelds grootste tarwe-exporteur wordt zo verder aan banden gelegd. Ook dit kan verstrekkende gevolgen hebben waar de EU in directe lijn van kan profiteren.

Het decembercontract op de Matif bereikte vrijdag 15 oktober zijn hoogste koers sinds 2012. Het contract sloot de dag op 276 per ton. De koers kreeg een opleving na nieuwe Amerikaanse productie- en voorraadcijfers. Ook gaan er geruchten dat China tarwe in Europa koopt. Maandag 18 oktober zijn die geruchten weer wat afgezwakt of op z'n minst niet met feiten opgevolgd. Zonder nieuwe argumenten daalde de koers daarom enkele euro's tot 273,25 per ton. Significant nieuws om de koers een richting op te sturen moet komen van het areaal in Europa en Rusland maar ook de aanstaande Australische graanoogst. De eerste weerstand van de prijs ligt daarbij op 300 euro per ton.

Correctie
Voor de middellange termijn is het niet ondenkbaar dat ook een correctie van enkele tientallen euro's mogelijk is. Zeker wanneer het de tarwemarkt ontbreekt aan nieuws en wanneer kopers worden afgeschrikt door het alsmaar stijgende prijsniveau. Indekken op de kansen die de markt nu biedt is daarom zo gek nog niet.