GVE-regeling drukt voer- en veeprijs

De stijging van de melkprijs van FrieslandCampina was in elk geval goed nieuws. Na de min van 3 euro over januari konden de maanden februari en maart deze daling weer deels uitgummen. Vanaf 1 maart wordt de standstill vervangen door de GVE-regeling. Wat inhoudt dat waar eerst groeien ten opzichte van 2016 ontmoedigd werd er nu een hoge boete geldt op een te veel aan GVE's ten opzichte van 1 oktober. Wat inhoudt 240 euro per GVE. Daarnaast geldt er een boete van 56 euro per GVE wanneer naar de referentie van 2 juli 2015 min 4 procent gekeken wordt.

Veel melkveehouders hebben al van de afnemer van melk te horen gekregen hoeveel ze in aantallen vee terugmoeten. Ook is daar al iets op voorgesorteerd, wat zich vertaalde in hogere slachtaantallen. Tot en met week 7 bleven de prijzen van slachtrunderen min of meer ongehavend, maar de noteringen van Vee en Logistiek toonden eind week 8 dat de daling is ingezet. Bunnik ging daar maandag in mee. Gemiddeld daalden de prijzen met 0,10 euro per kg.    

De komende weken neemt het aanbod alleen maar verder toe, zo is de verwachting. Dit doordat ook de stoppersregeling zijn beslag krijgt. Het kan bijna niet anders of het gaat negatief uitpakken voor de prijszetting. Wordt het gecompenseerd in de melkprijs? Lastig te zeggen, maar de markt anticipeert op meer melk. Onverwacht minder aanvoer kan daardoor voor heftige uitslagen zorgen en mogelijk hogere prijzen.

Een ander element wat in deze ontwikkelingen meegenomen wordt is de voerpositie. Op veel plaatsen wordt er teruggegaan in aantallen vee of verdwijnt de hele veestapel. Wat betekent dat er voer vrijkomt. Het ziet er naar uit dat veehouders eerst gaan kijken of ze hier een beroep op kunnen doen. Als gevolg daarvan een afwachtende markt.

Het levert voor de prijs van snijmaïs een 58 euro per ton franco boerderij op. Met name in het zuiden bestaat er vraag. Vorig jaar was vooral het vinden van product met een hogere kwaliteit een probleem, dit seizoen kost dat geen enkele moeite. Iets meer vraag begint er te komen naar kuilgras. De prijs 35 euro per ton franco boerderij.   

Minder animo is voor de aankoop van hooi. Er wordt gesproken van voldoende voorraad. Als gevolg daarvan daalt de prijs van graszaadhooi aan de bovenkant, Engels Raai, naar 115 euro per ton franco boerderij. Rood- en Rietzwenk bewegen tussen de 135 en 145 euro per ton. Weidehooi wordt amper door melkveehouders aangekocht. 

Stro blijft wel vast. In Frankrijk en Engeland begint er toch iets minder aanbod te komen en lopen prijzen voorzichtig op. In Nederland begint de prijs in het zuiden van het land voor ongesneden product op 100 tot 110 euro, voor gesneden is het al snel 125 euro per ton. Gerstestro ligt qua prijs in lijn met die van tarwe. 

Hogere prijzen worden opgeschreven in de grote commodities. Zo lopen prijzen van raapzaadschroot en sojaschroot 44/7 gestaag op. Voor dichtbij schrijven de sojabonen lagere prijzen op. Onder meer als gevolg van tegenvallende exportcijfers en verkopen van posities. Daarna wordt toch weer rekening gehouden met een vastere ondertoon. Bij koolzaad speelt mee dat er minder gecrusht wordt wat het aanbod schroot remt, waar de vraag blijft. Wat niet meewerkt is de eurodollarkoers. Een goedkopere euro maakt automatisch de aankopen van grondstoffen duurder. Tarwe en maïs lopen licht op in prijs.       

Wat inhoudt dat lokale veevoedergrondstoffen lonken naar lagere prijzen, maar alles van buiten Europa de potentie heeft om duurder te worden. Wat lokaal nog aantrekkelijker maakt. De eerste berichten vanuit CBS wijzen erop dat middels het fosfor in voer over januari al winst geboekt is in het remmen van de fosfaatproductie. 

Meer veeprijzen