Transport en aanbod plagen stro- en hooimarkt

Ondertussen zijn eerste en tweede kerstdag alweer achter de rug. Dat is ook te merken in de fouragehandel, gezien het feit dat de telefoon weer gaat. Helaas is de kerstvakantie nog niet voorbij en dat levert een lastige situatie op. Met een beetje geluk zijn de eerste chauffeurs op 2 januari weer aan het werk, maar het is waarschijnlijker dat dit pas op 8 januari zal zijn.

Honger naar stro
Hiermee komt uit waar velen bang voor waren. Veel vraag, maar weinig ruimte om die vraag in te vullen. Juist in deze periode wordt nog maar weer eens duidelijk dat hoofdzakelijk Spanje en Frankrijk kwalitatief goed product kunnen aanbieden. Denemarken, Duitsland en Engeland hebben stro over, maar dat is niet de kwaliteit die veehouders momenteel zoeken.

In Zeeland ligt ook nog stro opgeslagen, maar deze is vaak te grof en leent zich beter voor paarden. Ook zijn de volumes te klein om de vraag vanuit de melkveehouders in te vullen. Wat overblijft, is een relatief hoge prijs voor Frans product. Zo begint de prijs voor ongesneden tarwestro op €125 tot €130 per ton franco boerderij. Voor gesneden product geldt een opslag van €10 tot €15. De vraag naar gerst is minder groot, maar de prijs ligt gelijk aan die van tarwestro.

Lagere prijzen na Kerst?
Transport is lastig te vinden en duur, maar houdt het in dat de hogere prijzen ook na Kerst aanhouden? De handel geeft aan dat er nog voldoende stro is in Frankrijk, maar dat akkerbouwers ook reageren op de grote vraag. Wat betekent dat ze product gaan vasthouden in de hoop dat de prijzen verder stijgen. Als gevolg daarvan is het niet realistisch dat de prijzen na de kerstvakantie weer dalen. Er wordt eerder een verdere stijging voorzien.

Hoewel de hoeveelheid kwalitatief goede tarwestro lager is dan gemiddeld, is er nog een ander product dat schaarser is: koolzaadstro. Dit heeft ook zijn weerslag op de prijzen, die zijn namelijk gestegen naar €175 per ton voor ongesneden product. De prijs voor gesneden product kan zelfs oplopen tot €210 tot €230 per ton franco boerderij.

Hogere prijzen in hooi
Niet alleen in stro plaagt schaarste de markt, maar ook in het graszaadhooi zijn er producten die lastig te vinden zijn. Zo is het hard zoeken naar Roodzwenk. Wanneer men het vindt, dan geldt er een prijsstelling van €150 tot €155 per ton. Rietzwenk volgt. Daar is nog redelijk aan te komen, maar ook hier laten de prijzen een stijgende trend zien. De spreiding ligt op €130 tot €150 per ton franco boerderij.

Engels Raai lift mee op de honger naar hooi. Vorig jaar was er weinig vraag naar het product, maar dit jaar ligt het beter in de markt. De prijs zweeft tussen de €115 tot €135 per ton franco boerderij. Het is veel rustiger in de handel van weidehooi, waar de prijs op €175 per ton blijft staan.

Amper handel in snijmaïs
Hoewel de structuurproducten erg gewild zijn, is het rustig in de handel van snijmaïs. Op zich is dat niet vreemd voor de tijd van het jaar. Als indicatie geldt een prijs van €55 per ton franco boerderij. Pas rond februari of maart zal de handel weer tot leven komen.

Er vindt meer handel plaats in de voeraardappelen. Het aanbod wordt als goed omschreven en de vraag ook. Daarnaast helpt het dat de aardappelen door het weer goed opgeslagen kunnen worden. De ongewassen aardappelen noteren €27,50 en de gewassen €20.

Vraag naar voer
Het is nog onduidelijk hoe de melkveehouders gaan reageren op het fosfaatrechtenstelsel. Binnen enkele weken wordt de definitieve vaststelling van de rechten in de brievenbus verwacht. Ondertussen daalt de melkprijs weer. Niet ongewoon voor de tijd van het jaar, maar door het gat tussen de melkprijs en de prijs op de dagmarkt wordt het wel opletten. Tegelijkertijd hangt er ook nog een standstill boven het hoofd van de melkveehouder.

Veel melkveehouders lijken er vooral alles aan te doen om het huidige niveau te handhaven. Toch kan het niet anders of er komen het komend jaar minder bekjes om te voeden. Dit doordat er niet voldoende rechten zijn om de huidige kudde in stand te houden. Het betekent aan de ene kant minder vraag, maar aan de andere kant juist meer vraag naar hoogwaardige producten. Door de fosfaatrechten gaat elke liter melk tellen.De prijs van snijmaïs blijft relatief stabiel.