Kaasalternatief dankzij proef CO2-vastlegging

Toch is het zo gegaan. Zuivelproducenten willen het liefst doorgaan waar ze mee bezig zijn: melk van hun veehouders tot waarde brengen. De zuivelsector wil ook niet dat zuivelvervangers melk of kaas worden genoemd. Toch maken veel bedrijven uit de zuivelsector zelf ook plantaardige alternatieven. Om een volledig assortiment te kunnen aanbieden of om toch niet de boot te hoeven missen bij een mogelijk veelbelovende ontwikkeling.

Bij Rouveen Kaasspecialiteiten ging het net iets anders, vertelt Hokse. De coöperatie zocht naar manieren om de leden verder te laten verduurzamen. Zo kwam ze in samenwerking met de provincie Overijssel uit bij een pilot voor de teelt van lupine, omdat het een ideale bodemverbeteraar en verduurzamer lijkt.

Lupine trekt veel CO2 en stikstof uit de lucht en legt die vast in de bodem. Vanwege de royale vastlegging zouden boeren per hectare zelfs meer kunnen melken dan ze nu doen, meent Hokse. Als bijkomstigheid levert het gewas eiwitrijke vruchten. Daarom zaaiden zes leden van de coöperatie 15 hectare land in met lupine.

Teelt van de lupinebonen voor eiwitrijkveevoer kan evenwel niet uit. Uit Australië kan het product veel goedkoper worden aangevoerd. Opwaarderen tot humane voeding is wel een optie. Rouveen Kaasspecialiteiten koos daarvoor en besloot het product te gebruiken om er een kaasalternatief van te maken. WildWestLand brengt het op de markt als Staphorster Fromance.  Voor de vetcomponent wordt sheaboter gebruikt. Dit is een plantaardig, hoewel tropisch alternatief voor melkvet. Ten opzichte van veel andere plantaardige oliesoorten heeft het als voordeel dat het weinig harde vetten bevat. 

Als de resultaten van de proef goed bevallen, zullen meer leden van de coöperatie ervan kunnen profiteren en wordt de lupineteelt waarschijnlijk uitgebreid.