Zuivelcommodities kunnen melkprijs weer dragen

Dit is nog niet terug te zien in een indicator als de Kieler Rohstoffwert. Die loopt een maand tot anderhalve maand achter op de actuele markt en - relatief klein detail - weerspiegelt iets meer de Duitse dan de Nederlandse markt. Producenten en handelaren komen op de achterkant van de spreekwoordelijke sigarendoos toch al weer aan een tegenwaarde van zo'n €41,00 tot €43,00 per 100 kilo melk.

Niet alle vloeibare zuivel stabiliseert of daalt in prijs. Room en ook magere melkconcentraat zetten de koers verder omhoog voort. Dit wordt met name veroorzaakt door een goede vraag naar verse zuivel, ook vanuit Zuid-Europa. Voor melkpoederproductie is concentraat (nog steeds) te duur, ondanks de gestegen poederprijzen. Room is te duur om boter van te maken.

De boternotering komt nog altijd weinig in beweging, maar dit is volgens marktpartijen slechts een kwestie van tijd. Net als bij magere melkpoeder slinken ook hier de nog aanwezige voorraden snel. Dat gaat van twee kanten: door de hoge roomprijzen wordt eigenlijk geen (vrije) verse boter gemaakt, terwijl door de aantrekkende vraag ook de oude voorraden extra snel de deur uitgaan.

Heel anders gaat het eraan toe op de poedermarkt. Was melkpoeder amper twee maanden geleden nog een koopje voor de voedingsindustrie en een last voor producenten en handelaren die het in bezit hadden, nu is de situatie omgedraaid.

Export trekt stevig aan
De prijzen voor deze (commodity)poeders stijgen met €50 tot €100 per ton per week. Vooral de sterk oplevende vraag vanaf de wereldmarkt heeft daar een stevige hand in. Handelaren zien vrijwel overal goede afzetmogelijkheden: in het Midden-Oosten en (Noord-)Afrika en Azië, maar ook in een land als Mexico. Europa profiteert daarbij van een verminderd aanbod daar vanuit Nieuw-Zeeland en ook de Verenigde Staten. De laatstgenoemde partij exporteert minder naar Mexico, terwijl de prijsniveau's niet veel uiteen lopen.

Dat geeft Europese exporteurs kansen op een markt waar ze normaliter niet veel aan de bak komen, tenminste niet met melkpoeders. Nieuw-Zeeland is ook minder aanwezig op de wereldmarkt doordat dit land opeens weer veel vraag vanuit China ziet. In de foodbusiness lijken veel middelgrote en kleinere partijen hun behoefte voor Q1 van het nieuwe jaar nog niet helemaal te hebben ingedekt, zo valt te horen. De prijzen waartegen product momenteel evenwel wordt afgedekt op de termijnmarkt (rond de €3.000 per ton) lijken veel partijen niet heel realistisch.

Weipoeder
Naast magere melkpoeder profiteert ook de weipoederprijs van de verbeterde marktomstandigheden. Zowel de prijzen voor food als feed-weipoeder zijn sterk aangetrokken. Dat weerspiegelt zich trouwens ook in de prijsontwikkeling bij vloeibare weiconcentraat. Het grootste deel van het jaar was dit product bijna gratis af te halen, nu wordt er €500 tot €600 per ton voor betaald.

Fat-filled melkpoeder doet iets minder mee. Volle melkpoeder doet het ook iets rustiger aan.

Gouda extra gewaardeerd
Op de kaasmarkt blijven Goudse en Edammer foliekaas verder in prijs stijgen. Volgens sommige partijen stijgen de prijzen bij de handel nog sterker dan bij de producenten, wat mogelijk lijkt doordat producenten aan de top van hun productiecapaciteit zitten. Hier en daar vragen producenten om later te mogen leveren, zo gaat het verhaal.

De prijsontwikkeling bij de Goudse en Edammer foliekaas contrasteert met die bij Cheddar. Daar gaat de prijs juist verder omlaag, al lijkt hier een bodem te worden bereikt. Gerekend naar drogestofgehalte wordt Cheddar hoe dan ook fors ondergewaardeerd. Naar de oorzaak daarvan is het raden. Mogelijk speelt een veranderende consumentenvoorkeur ook een rol.

De prijs van mozzarella staat ook iets onder druk, maar dat is gezien de periode van het jaar niet heel vreemd. In kant-en-klaar producten blijft de afzet doorlopen, maar in de horeca en foodservice is de vraag kleiner.