Wankele balans voor het Britse pond

De bereidheid van de Britse centrale bank om de rente relatief snel en overtuigend te verhogen, heeft het pond een flinke duw in de rug gegeven. Het groeiende recessiegevaar resulteert er echter in dat dit beeld snel verandert.

In Groot-Brittannië giert de inflatie net als in Nederland de pan uit. Het grote verschil is dat ze aan de overkant van het Kanaal een zondebok hebben gevonden voor de stevige daling van de koopkracht. Andrew Bailey is uitgegroeid tot kop-van-jut. De voorzitter van Bank of England (BoE) zou volgens conservatieve politici bij wijze van spreken in slaap gevallen zijn achter het stuur. Ook zou de centrale bank hulpeloos zijn en niet bij machte om iets te doen aan de inflatie, die dit jaar de 10% dreigt aan te tikken.

In de valutawereld is een oplopende inflatie vaak een rugwind voor een munt. Het leidt namelijk in de meeste gevallen tot renteverhogingen. Die maken het aantrekkelijker om vermogen in de betreffende valuta aan te houden. In het geval van het pond is er echter meer aan de hand. De inflatie laait zo hoog op, dat het de economie dreigt te ontwrichten. Onlangs verschenen er berichten van de Loughborough-Universiteit dat een gemiddeld huishouden met twee kinderen maar liefst 400 pond per maand meer kwijt is aan het levensonderhoud.

Geen geld om te eten
Dat wijst erop dat Britse burgers nu al te maken hebben met een inflatie die in de buurt ligt van de 13 procent. Nieuwszender Sky meldde op basis van een eigen onderzoek dat een op de vier Britten wel eens een maaltijd overslaat omdat ze anders niet uitkomen met hun geld. Bovendien wordt in veel huishoudens de kachel soms enige tijd uitgezet om zo de energiekosten in de hand te houden. Als huishoudens geen geld hebben voor levensmiddelen en energie, laat het zich uittekenen dat er voor andere zaken helemaal weinig overblijft.

Bedrijven hebben ook veel last van grote prijsstijgingen en personeelstekorten, zodat de kans op een recessie toeneemt. In een recessie-scenario heeft de BoE weinig ruimte meer om de rente volgens het huidige plan verder te verhogen. Dan is het maar te hopen dat de inflatie uit eigen beweging weer terugloopt. Dat zou overigens zomaar kunnen gebeuren, want achter het huidige hoge niveau gaat  een hele zwik tijdelijke ontwikkelingen schuil.

Komt er een recessie?
Daarbij kan je denken aan aardgas- en olieschaarste als gevolg van sancties tegen Rusland en allerlei toeleveringsproblemen door lockdowns in Chinese (haven)steden. Het lijkt een kwestie van tijd voordat de energieprijzen stabiliseren – helemaal als het recessiescenario dichterbij komt. China neemt ook al stappen om de lockdowns heel geleidelijk op te heffen. Voorlopig zorgt alle onzekerheid echter voor behoorlijk wat turbulentie rondom het pond.

Daar komt bij dat ook de uitwerking van het brexit-akkoord ook al een bron van onrust is. Vorige week waarschuwden de Verenigde Staten zelfs dat de wijze waarop het land omspringt met de Noord-Ierse kwestie een bedreiging vormt voor het handelsakkoord. Nadat het pond de afgelopen weken al een klein stapje terugdeed, kan de valutawereld zich ervoor opmaken dat het pond een hete zomer tegemoet gaat.

Joost Derks

Joost Derks is valutaspecialist bij iBanFirst. Hij heeft ruim twintig jaar ervaring in de valutawereld. Deze column geeft zijn persoonlijke mening weer en is niet bedoeld als professioneel (beleggings)advies.

© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.