Blog: Peter Hutten
Financieren anno 2018: niet simpel, wel mogelijk
Vooreerst wil ik iedereen het allerbeste wensen voor 2018. Hierbij wil ik de agrarische ondernemers speciaal benoemen, omdat zij elke dag hard werken in een politieke en maatschappelijke realiteit die verre van simpel is.
Echter, nu ter zake; ik schijn verstand te hebben van financieringen in deze sector en in deze column ga ik nader in op de werkelijkheid rondom financieringen anno 2018.
Melken in de nieuwe realiteit
Eind vorig jaar kwam ik een filmpje tegen van de Rabobank. Het heet 'melken in de nieuwe realiteit'. Vol goede moed startte ik het filmpje, en gaandeweg ebde mijn enthousiasme weg. Het filmpje zou ook in 1997 uitgebracht kunnen zijn: vervang fosfaat door melkquotum en vervang CO2/duurzaamheid door maatschappelijk verantwoord ondernemen. En dan zijn we 20 jaar terug in de tijd, geen nieuws dus.
Het gaat om hetzelfde beleid met andere nuances. Op 1 punt na dan; 20 jaar geleden was de bank gedreven om meer geld uit te zetten, terwijl men nu veelal insteekt op het aflossen van schulden. Deze verandering is (grotendeels) ingegeven door de (voor u waarschijnlijk wel bekende) Basel akkoorden. Waar we al zo'n 5 jaar te maken hebben met BASEL-3, zijn de contouren van BASEL-4 nu bekendgemaakt. De belangrijkste conclusie is dat de Nederlandse banken flink meer eigen vermogen aan moeten houden, dan wat was afgesproken in BASEL-3.
Fosfaatzaken
Dan hebben we fosfaat. Daar waar de belangenbehartiging faalt, zit de boer nu met de ellende. Dat er iets moest gebeuren, daar is iedereen het over eens. Maar het amateurisme bij dit dossier geeft niet veel vertrouwen voor de toekomst. Een meevaller is de nieuwe minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit. Zij kwam voor dit dossier te laat. Laten we hopen dat de belangenbehartigers vooruit durven denken en strategisch gaan acteren. Dan is er hoop voor de toekomst.
Onzekerheid bij boeren
Wat heeft dit te maken met financieren? Nou, heel veel. Onzekere sectoren zijn moeilijker van kapitaal te voorzien. De onzekerheid zit bij de boeren aan de kant van de politiek. Dit is en blijft de minst betrouwbare partner van onze sector. Banken moeten zich anders positioneren, maar daar zit het probleem niet. Dat ligt bij de politieke en maatschappelijke beeldvorming van onze sector. Er is bij banken hier en daar nog wel wat koudwatervrees als het om gestapeld financieren gaat, maar dat draait snel bij.
Ik breek al langere tijd een lans voor een geprofessionaliseerde lobby, en daar mag je als boer best voor betalen. Maar de sector en diens belangenbehartigers zijn daar kennelijk nog niet aan toe. Alle goede bedoelingen ten spijt, maar de sector moet goed kijken hoe milieuclubs en multinationals dit doen. Als de sector zichzelf serieus neemt, zullen ze het beste van beide moeten combineren om de toekomst veilig te stellen.
Schommelingen in prijzen
Op die manier leg je politiek en maatschappelijk gezien een stabiele basis onder de sector. Qua markt is de situatie wel helder. Er zijn goede vooruitzichten, al zullen de melkveehouders moeten wennen aan meer schommelingen in de prijzen. De gehele agro sector is goed bezig, maar dit is lang niet bekend genoeg, en door een goede lobby en sterk mediabeleid kan hier nog veel bereikt worden.
Ik wil afsluiten met positieve berichten. De banken laten (noodgedwongen) een gat vallen. Dat gat wordt in een snel tempo opgevuld door diverse alternatieven. Het voert te ver hier nader op in te gaan, maar crowdfunding is de bekendste. Deze alternatieven bieden vaak een oplossing, al zal die meestal duurder zijn dan de bank. Maar onthoud goed dat de beschikbaarheid van kapitaal belangrijker is dan de kostprijs van kapitaal.
Peter Hutten
© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.