Boerenprotest

Boeren die de straat opgaan blijven politici bezighouden. In de westelijke EU-lidstaten zijn het de strenge milieueisen en hoge regeldruk waar boeren tegen in het geweer komen. In de oostelijke lidstaten is het de import van goedkoop graan uit Oekraïne. Daar gaf de Poolse premier Donald Tusk een opmerkelijke draai aan. Sancties gericht tegen de Russische landbouw waren uit den boze. Onder druk van de boerenprotesten is dat nu aan het veranderen. 

De boerenprotesten die deze periode in ons land en de buurlanden plaats vinden, gaan niet alleen over stikstof bij ons of het afbouwen van de subsidie op agrarische diesel in andere landen. Maar vooral ook tegen het klimaat -en natuurbeleid van de EU, dat de boeren keihard in hun bestaanszekerheid raakt.

Het boerenprotest in Frankrijk, dat daar al meer dan een week duurt, roept gemengde reacties op in het land. Maar er is ook begrip voor, zij het minder bij de industrie en retail dan bij de consument.

Op diverse plaatsen in Europa zijn er boerenprotesten, dat kan u bijna niet ontgaan zijn. In Frankrijk en Duitsland zijn het belastingverhogingen die de directe aanleiding vormden voor boeren om de straat op te gaan. In het oosten van Europa is het de steun aan Oekraïne die voor een ongelijk speelveld zorgt volgens demonstranten. De woede in de agrarische sector zit dieper.

De Duitse landbouwminister Cem Özdemir heeft een goedmakertje bedacht om het Duitse boerenprotest te laten luwen: een dierenwelzijnsheffing, waarmee boeren de modernisering van hun stallen kunnen betalen. Niet iedereen in de Duitse landbouw is er blij mee, maar weigeren wordt moeilijk.