Nieuws Certificering
Britse boer woedend om misbruik kwaliteitslabel
Al twintig jaar prijkt op veel Britse voedingsmiddelen het Red Tractor Label. Een keurmerk dat consumenten moet overtuigen dat het product in het Verenigd Koninkrijk is geproduceerd, en dat tegen de strengste eisen. Een toenemende groep boeren is ontevreden over het verplichte certificaat. De kosten zijn hoog en in graan wordt er volgens hun mee gesjoemeld.
Vlees, zuivelproducten, brood en meer. De kans is groot dat je in Britse supermarkten een rood trekkertje op de verpakking van die producten ziet staan. Al meer dan twintig jaar is dat het geval. Volgens de organisatie herkent meer dan driekwart van de consumenten het logo. Die staat voor geproduceerd in eigen land, en dat tegen strenge eisen als het gaat om de teeltmethodes en dierwelzijnseisen.
Hoge kosten
Britse boeren zijn verre van tevreden met het certificaat, waar zij verplicht aan moeten deelnemen. Dat eisen afnemers die de producten in eigen land afzetten. Om te beginnen zijn er de relatief hoge kosten om aan alle eisen te voldoen. Het certificaat is enigszins vergelijkbaar met Global Gap of VVAK en draait vooral om het documenteren van alle handelingen op het bedrijf. 'Red tape', zoals de Britten het noemen. Daarnaast wordt voor iedere ton graan of liter melk een afdracht gedaan.
Het zijn vooral de akkerbouwers die klagen over Red Tractor. Zij kunnen hun bak- en maaltarwe in eigen land niet kwijt, omdat afnemers het certificaat eisen. Voor voertarwe gebeurt dat deels. Waar het probleem zit, is het feit dat deze gecertificeerde tarwe vervolgens wel gemengd mag worden met geïmporteerde tarwe uit Rusland of Canada. Het hele punt over de productiestandaarden gaat zo overboord. Twintig jaar geleden werd 'Red Tractor' aan boeren verkocht als een toegevoegde waarde, die een hogere verkoopprijs op ging leveren. In de praktijk wordt de graanprijs gestuurd door de wereldmarkt en is die meerwaarde er niet, terwijl het wel werk en kosten oplevert.
Geïmporteerd voer
Hetzelfde gebeurt in de veehouderij. Voercomponenten in het rantsoen van vleesvee en varkens zijn deels van buitenlandse komaf, terwijl het vlees wel het Red Tractor-label draagt. Dat is niet verdedigbaar volgens de producenten.
Voorstanders menen dat er wel degelijk een meerwaarde is. Het toont de consument dat hard wordt gewerkt aan de hoogste productiestandaarden. Dat ook geïmporteerd graan wordt bijgemengd, is pure noodzaak, zeggen ze. Het Verenigde Koninkrijk is voor 85% zelfvoorzienend in bak- en maaltarwe. De certificeringsinstantie zelf is van mening dat de administratieve lasten juist worden verlaagd. Die worden centraal door Red Tractor uitgevoerd en niet door allerlei individuele overheidsinstanties.
Kritiek
De Red Tractor organisatie zegt kritisch te kijken naar het label, maar ziet niet in waar de fouten worden gemaakt. Ondertussen is een groeiende groep boeren op z'n minst flink chagrijnig. Op sociale media wordt behoorlijk gediscussieerd over de vraagstukken die er leven. Vooralsnog heeft dat nauwelijks tot geen effect op het certificaat.
Landbouwministerie AHDB zet ook vraagtekens bij de 'dubbele standaarden' die Red Tractor mogelijk hanteert. AHDB draagt jaarlijks financieel bij aan de organisatie maar heeft die betaling nu stopgezet. Het gaat om £250.000, omgerekend €295.000. Eerst wil het duidelijkheid over hoe het geld besteed wordt. Tegenstanders van het certificaat zien dit als een steunbetuiging aan hun twijfels.
Niels van der Boom
© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.