'Minister Wiersma waarschuwt dat stikstofuitstoot kan afnemen als veestapel nóg verder krimpt'. Zo kopte satirische website De Speld deze week. Lachen voor linkswillende 'smart-asses' in een virtuele wereld. Voor hen is de oplossing zo simpel. Lachen om minister Wiersma en haar boertjes van de BBB. Zó dom.
Het is voor heel veel Nederlanders ook de stand van de kennis na ruim 6 jaar publiek stikstofstofdebat, elf maanden kabinet-Schoof en de nasleep daarvan. Met vee en emissies reduceren los je het stikstofprobleem op.
Landbouw voedt illusie zelf
Helaas worden de mensen die De Speld denkt te laten lachen ook nog steeds gevoed door organisaties vanuit de veehouderij zelf, en niet door de minste van hen. Getuige daarvan het stikstofplan van LTO Nederland en de provincies onder leiding van Brabants Commissaris der Koning Ina Adema. Hierin worden opnieuw grote stikstofreducties aangeboden zonder dat daar echte, juridisch houdbare garanties tegenover staan, terwijl wel wordt gesuggereerd dat met 'simpele' vee- en emissiereducties er wel een oplossing voor het stikstofprobleem is te bereiken. Helaas blijft ook na alle reducties het stikstofprobleem, zoals dat nu wordt gepresenteerd, even groot. Een haalbaar einddoel blijft buiten beeld en er zijn ook geen garanties dat bedrijven weer concrete vergunningen krijgen. Een echte oplossing moet van meerdere kanten komen.
Hoop op medelijden?
Het plan van LTO en provincies is wel vrij snel afgeschoten door andere (landbouw)organisaties, maar het feit dat serieuze mensen, waarvan verwacht mag worden dat ze na jaren van stikstofsores wel weten hoe de vlag erbij hangt in het dossier, nog steeds met open eindplannen komen, tart toch wel alle gezond verstand. Hopen ze soms dat MOB en vrienden opeens medelijden of zelfs wroeging krijgen? Het doet een beetje denken aan de tijd dat ZLTO-voorzitter Hans Huijbers Wakker Dier probeerde dood te knuffelen. Het bleek naïef en ondoordacht en hielp ook niet.
PAS-bestuurders
Onder de landbouwbestuurders die meegedacht moeten hebben over het gewraakte huidige plan, bevinden zich genoeg mensen met zelf een veebedrijf en een status als PAS-melder. Zij zouden toch op zijn minst ook beter moeten weten. Overigens, dat na maanden van vergaderen in G7-verband (alle veehouderij-organisaties van enige betekenis) opeens een plan van LTO Nederland en provincies uit de hoge hoed kwam, zegt ook al genoeg over de treurige stand van afstemming in boerenland. Hoe serieus is het onderlinge overleg, wie vangt wie vliegen af, wie vertegenwoordigt wie?
Schaduwspelen en Trump-mates
Het schaduwspel van overleg, belangenbehartiging, gepolder en gelobby door agrarische organisaties richting overheid in de voorbije maanden was vaak ook al niet te volgen. Bestuurders binnen een en dezelfde organisatie wisten vaak niet van elkaar wat ze deden, kennis van de feiten leek er vaak niet toe te doen en troefkaarten moesten worden uitgespeeld door personen waarvan de meeste bestuurders niet eens wisten dat die in dienst waren en die zich qua leeftijd gemakkelijk kunnen meten met Donald Trump.
Eerlijk kiezen of mandaat doorschuiven
Je zou zeggen: waarom wordt er met zoveel onduidelijkheid in de belangenbehartiging niet eens een boerenreferendum gehouden? Probleem is misschien wel wie zo'n raadpleging moet organiseren, maar het zou wellicht heel veel goed kunnen doen. In geen jaren is er meer gepeild wat boeren eigenlijk willen. Ooit werden nog echte verkiezingen gehouden voor bestuurders, maar inmiddels is er geen landbouworganisaties die daar de vingers aan durft te branden. Jongste voorbeeld is de herbenoemingen van de NAJK-voorzitter. Mandaat in vrijwel volledige radiostilte verlengd. Voor een gezelligheidsclub waar vooral bier wordt gedronken, misschien niet erg, maar voor een organisatie die door politiek en financiers veel gewicht wordt toegeworpen (want, 'het is onze toekomst') toch niet echt sterk.
Andere modus, andere kansen
Hoe nu verder? Zeg het maar! Sinds de val van het kabinet-Schoof lijken diverse landbouworganisaties vooral druk te zijn geworden met het kweken van begrip bij allerlei politieke partijen, want er moet worden bijgestuurd in verkiezingsprogramma's en dergelijke. Een ander modus en ander tijdverdrijf dus. Op provinciaal en gemeentelijk niveau verschuiven ook diverse zaken. Omdat de landelijke aandacht ergens anders ligt? Zelf een bij uitstek agrarische gemeente als Barneveld schuift opeens opzienbarende veereductieplannen naar voren, plannen waarover ook boerenbestuurders hebben meegedacht en al dan niet hebben mee hebben ingestemd. Het demissionaire kabinet regeert nog een tijd verder, maar de onduidelijkheid over de toekomst van de veehouderij, met name de melkveehouderij, wordt er niet kleiner op.
© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.