Wat stoppersregeling doet met vee- en voerprijs?

Is het dan vreemd dat de regeling binnen een dag overtekend was? Nee. In totaal deden 500 bedrijven die 40.000 stuks vee vertegenwoordigen een beroep op de pot met geld. Ruimte is er maar voor 10.000 stuks melkvee. Daarmee verdwijnen er acht weken nadat RVO de aanvragers aangeschreven heeft maximaal 10.000 melkkoeien uit Nederland. Er mag ook jongvee meedoen aan de regeling en dan pakken de aantallen waarschijnlijk weer iets anders uit. Slachtcapaciteit is geen probleem, aldus het COV. 

Zo vroeg in het traject blijven de prijzen voor slacht- en worstkoeien nog gewoon stabiel, maar wel op een relatief laag niveau. Eind 2014, begin 2015 lagen de prijzen nog lager, maar daarna moet er tot 2011 worden teruggegaan om dergelijk lage prijzen te vinden. Er worden dan ook relatief veel koeien geslacht. Tot en met week 6 92.513 stuks, wat een stijging inhoudt van 28,8 procent in vergelijking met een jaar eerder.

Tel daar ook nog het vee bij op, wat waarschijnlijk vanaf 1 maart in verband met de GVE-regeling aangeboden gaat worden, en de vooruitzichten voor de vleesprijzen zijn niet goed. Daarbij kan het rundvlees ook nog als concurrent voor zeugenvlees, mager vlees, gaan functioneren. Die prijzen bevinden zich op een betrekkelijk hoog niveau.    

Onder de streep gaan slachtkoeien in 2017 waarschijnlijk geen vetpot worden. Als aanvulling op het bedrijfsinkomen kan daar maar beter niet te veel van verwacht worden. Kalveren is lastiger te duiden. Er komt immers minder vraag naar jonge aanwas en door de GVE-regeling is het uitkijken met wat er aangehouden wordt, maar ook de omvang van de kudde melkkoeien gaat dalen. Toch ziet het er niet direct naar uit dat het aanbod kalveren drastisch gaat afnemen. In de loop van 2016 namen prijzen weer toe, na een stevige dip aan het begin van 2016. Die dip wordt waarschijnlijk in mindere mate dit seizoen weer gezien.  

Als gevolg van de diverse ontwikkelingen neemt het aantal bekjes af. In combinatie met de niet al te royale financiële positie van melkveehouders en de grote oogst van gras in seizoen 2016 geeft het aan waarom het nog altijd relatief rustig is in de voermarkt. Stro blijft prijshoudend, waar snijmaïs vooral aan de prijs blijft door de mindere oogsten in België en Noord-Frankrijk. Bijproducten zoals biergist zijn evenwel de zogenaamde warme broodjes in de markt. Animo om producten te voeren die gunstig doorwerken op de gehaltes in de melk is er, mede ingegeven door de melkprijs.  

Prijshoudend in de grote commodities is de prijs van raapzaadschroot. Er wordt minder olie geproduceerd en daardoor blijft het aanbod schroot achter. Vooral voor de Duitsers, welke geen fosfaatprobleem hebben, maar zich focussen op gmo-vrij een probleem. Volatiel blijft de prijs van soja. Na een daling in de derde week van februari, neemt de prijs in aanloop naar het einde van de maand weer toe. Speculeren blijft het over die grote oogst in Brazilië, maar die laat wel flink lang op zich wachten. De prijzen voor tarwe en maïs kenden na een periode van stijging weer een lichte stijging, maar beginnen daartussen steeds hogere niveaus aan te tikken.

Voor melkveehouders is er niet zoveel aan de hand. Het voorjaar lonkt en daarmee begint het aftellen tot het nieuwe groeiseizoen. Doorgaans een tijd waarin rustig afgewacht wordt op wat verder komen gaat.